Logo Przewdonik Katolicki

Sakrament namaszczenia chorych

Ks. dr Krzysztof Michalczak
Fot.

Jak to jest z sakramentem namaszczenia chorych, kiedy i ile razy w życiu można go przyjmować? Znajoma, wcale nie obłożnie chora, przyjęła ten sakrament kilka dni temu w kościele, bo prosiła o niego księdza. Czy tak można?Edyta

 

Nie można powiedzieć, ile razy w życiu powinno się skorzystać z sakramentu namaszczenia chorych. To zależy od konkretnego człowieka, jego zdrowia i wiary w sakrament. Istotniejsze pytanie to: kiedy go przyjąć? Zasadniczo przyjmują go ci, którzy trafili do szpitala, czyli osoby, których zdrowie nie jest dobre. Inna grupa osób to chorzy lub niepełnosprawni od lat. Ci przyjmują sakrament chorych regularnie, np. we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes czy w czasie rekolekcji parafialnych, lub też przy okazji odwiedzin chorych przez kapłana z okazji pierwszego piątku miesiąca. Są też tacy, którzy „wołają” księdza z olejami, kiedy ktoś z ich bliskich jest na łożu śmierci. Tym ostatnim trzeba powiedzieć z całą stanowczością, że sakrament chorych to nie jest ostatnie namaszczenie, którego udziela się tylko umierającym. To łaska Boża, by w chorobie nie stracić wiary w Boga i życie wieczne. Nie należy się go bać czy unikać, uważając że jeżeli ksiądz przychodzi z tym sakramentem, to niechybnie czeka chorego śmierć. Dlatego też nie powinno się czekać z przyjęciem tego sakramentu czy jego udzieleniem do ostatniej chwili.

Czy może przyjąć sakrament namaszczenia chorych osoba, która wcale nie jest obłożnie chora? Oczywiście, że tak! Jeżeli ktoś czuje się niezbyt dobrze, a wierzy w uzdrawiającą moc sakramentów, to jak najbardziej może go przyjąć. Pamiętać jednak trzeba, że owocem wcale nie musi być fizyczne uzdrowienie chorego. Sakrament ten ma przynieść choremu ulgę w cierpieniu, być może uzdrowienie fizyczne, ale przede wszystkim ma otworzyć go na Ducha Świętego, który obdarza chorego mocą do walki z chorobą. Mówi o tym formuła sakramentu namaszczenia chorych:

Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen. Sakrament chorych też sprawia, że w rzeczywistości ciężkiej choroby czy niebezpieczeństwa śmierci chory nie utraci wiary w Boga, jedynego dawcę i Pana życia. Jeżeli chory jest świadomy, zadbajmy by udzielenie sakramentu chorych poprzedzały sakrament pojednania i Komunia św.

 

Komentarze

Zostaw wiadomość

  • awatar
    Aleksandra
    15.10.2019 r., godz. 15:40

    Witam. Bylem uczestniczka pielgrzymki i w trakcie tejze pielgrzymki odbywalo sie namaszczenie chorych. Wszyscy przystepujacy do namaszczenia chorych klekali przed oltarzem i kaplan kazdemu kladl reke na czole, modlil sie nad nim , a potem namaszczal, ale w niektorych przypadkach tylko kladl reke na czole kleczacej osoby i dlugo sie modlil i nie namaszczal. Zastanawialismy sie dlaczego tak sie dzialo, bo zadna z tych osob z kaplanem wczesniej nie rozmawiala . Pominieci namaszczeniem olejami czuli sie bardzo zawiedzieni , bo nie rozumieli dlaczego. Niestety nikt sie kaplana nie zapytal, bo juz nie bylo z nim kontaktu. Bardzo prosze, moze ktos zdola to wyjasnic.

  • awatar
    Janina
    01.08.2018 r., godz. 11:51

    "Tym ostatnim trzeba powiedzieć z całą stanowczością, że sakrament chorych to nie jest ostatnie namaszczenie, którego udziela się tylko umierającym." Nie rozumiem tej wypowiedzi. Przecież sakrament namaszczenia chorych to nowa nazwa na sakrament ostatniego namaszczenia. Czyli jest to ten sam sakrament ! Poza tym kto ma decydować o tym czy chory jest umierający czy nie ?

  • awatar
    Stefan
    10.02.2018 r., godz. 10:22

    ROZDZIAŁ III - OSOBY, KTÓRYM NALEŻY UDZIELAĆ NAMASZCZENIA CHORYCH

    Kanon 1004. -
    § 1. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości.
    § 2. Sakrament ten wolno powtórzyć; jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.
    Kanon 1005. - W wątpliwości, czy chory osiągnął używanie rozumu, czy poważnie choruje albo czy rzeczywiście już umarł, należy udzielić tego sakramentu.
    Kanon 1006. - Sakramentu należy udzielać chorym, którzy - będąc przytomni na umyśle - przynajmniej pośrednio o niego prosili.
    Kanon 1007. - Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki