Jezus posługując się językiem przypowieści, odsłania tajemnicę swojego Królestwa. Czyniąc bliskie życiu słuchaczy analogie, objaśnia sens tej niezwykłej rzeczywistości. Skarb ukryty w roli, drogocenna perła, sieć zarzucona w morze – każda z tych metafor obrazuje we właściwy sobie sposób Boski świat. Inspiruje także do postawienia pytania o to, co jest tą drogocenną perłą czy skarbem w naszym życiu? Co jest tak ważne, by wyrzec się siebie?
Niejednokrotnie takim skarbem staje się drugi człowiek. Dzięki temu, że dostrzegamy jego niezwykłe cechy, widzimy jego wielką wartość. Wtedy stajemy się zdolni do wychodzenia z własnego egoizmu i przyjęcia afirmującej postawy. Nasze życie jest wędrówką, w czasie której odkrywamy piękno tego świata i napotkanych ludzi. Niejednokrotnie zmagamy się w tym wędrowaniu z pozornymi wartościami, z pozornym dobrem.
Jezus uczy nas, że królestwo niebieskie jest w nas i blisko nas. To nie miejsce, lecz stan, który trwa dzięki jakości naszych relacji z innymi. A przede wszystkim dzięki naszej wyjątkowej relacji z Chrystusem. Stąd królestwo niebieskie jest rzeczywistością podobną do każdego z nas. Tylko człowiek jest zdolny odróżnić dobro i zło, odkryć drogocenne perły oraz wydobywać ze skarbca tego świata prawdziwe Boże skarby, otwierając się w ten sposób na łaskę Boga.
Paulina Barłóg