Zadaniem duszpasterzy jest dołożenie starań, by katechizacja nie stała się dla młodzieży formalnością, lecz konkretną i owocną pomocą w zweryfikowaniu sposobów myślenia młodych o małżeństwie, aby w poważnym stopniu przygotowywała do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny. Warunkiem owocnego włączenia się ludzi młodych w przygotowanie przedślubne będzie zapewne program uwzględniający problemy i zainteresowania uczestników katechezy. Takie programy zostały opracowane i są dostępne, należy tylko z nich skorzystać (np. „Cykl 25 katechez przedmałżeńskich”, oprac. pod red. ks. J. Buxakowskiego, Pelplin 2004).
Przygotowanie bezpośrednie obejmuje spotkanie z duszpasterzem w kancelarii parafialnej (przynajmniej na trzy miesiące przed ślubem), odbycie trzech katechez przedślubnych z zakresu teologii małżeństwa, etyki życia małżeńskiego i liturgii sakramentu małżeństwa oraz trzech spotkań w poradni życia rodzinnego, przystąpienie do spowiedzi przedślubnej, jak również przeprowadzenie rozmowy sprawdzającej wiedzę religijną narzeczonych z duszpasterzem i sporządzenie w kancelarii parafialnej protokółu badania kanonicznego narzeczonych.
Zapewne wprowadzenie i organizacja parafialnej katechezy przedślubnej wymagać będzie ze strony duszpasterzy wiele wysiłku, wkładu pracy i środków oraz umiejętności pogodzenia nowych obowiązków z dotychczasowymi, w otwarciu się na współpracę z wiernymi świeckimi. Jest to jednak konieczność wobec widocznego kryzysu małżeństwa i rodziny, powodowanego zachwianiem wartości i znaczenia instytucji małżeństwa chrześcijańskiego i rozumieniem jego istoty, godności, celów i przymiotów, co jest namacalnie dostrzegalne w pracy sądów kościelnych. Nowa organizacja przygotowania młodych do zawarcia małżeństwa wymagać będzie od duszpasterzy również przekonania młodzieży o celowości parafialnej, rocznej katechezy przedślubnej i wyegzekwowania uczestnictwa w niej. Wysiłki te należy jednak podjąć, tak ze strony rodziców, duszpasterzy, jak i ludzi młodych, stojących przed zawarciem małżeństwa. Nic bowiem tak nie cieszy człowieka, jak szczęśliwe małżeństwo i rodzina. Nic też tak dotkliwie nie boli, jak kryzys, rozpad wspólnoty małżeńskiej. Dlatego winno się dołożyć wszelkich starań, aby przygotowanie do zawarcia małżeństwa miało właściwy kształt i przebieg, aby faktycznie przygotowywało młodych do założenia trwałej i szczęśliwej rodziny, uczyło odpowiedzialności, czujności i umiejętności dojrzałego rozwiązywania pojawiających się trudności i konfliktów.