W tym roku mija czterdzieści pięć lat od przyjęcia święceń kapłańskich przez bp. Bogdana Wojtusia. 20 maja 1961 roku, stojąc przed ks. kardynałem Stefanem Wyszyńskim w katedrze gnieźnieńskiej, wypowiedział on sakramentalne: „Ad sum – oto jestem”, obierając kapłaństwo Chrystusowe jako cel i drogę swojego życia. W minioną niedzielę 21 maja czcigodny jubilat dziękował Bogu za łaskę swojego powołania i kapłańskiej posługi.
W uroczystej Mszy św. dziękczynnej, sprawowanej w katedrze gnieźnieńskiej, uczestniczyli księża kanonicy z Kapituły Prymasowskiej Archikatedry Gnieźnieńskiej i Kapituły przy kościele kolegiackim pw. św. Jerzego, współpracownicy z Kurii Metropolitalnej, profesorowie i klerycy z Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, najbliższa rodzina księdza biskupa oraz mieszkańcy Gniezna. Eucharystii przewodniczył biskup jubilat, a słowo Boże wygłosił abp Henryk Muszyński. Dziękując za długie lata kapłańskiej, a także biskupiej posługi, abp Muszyński przypomniał również kolejne etapy życiowej i kapłańskiej drogi bp. Wojtusia.
Kapłaństwo dojrzewa
Po otrzymaniu święceń kapłańskich z rąk Prymasa Tysiąclecia przyszły biskup pracował początkowo jako wikariusz w parafii pw. św. Mikołaja w Czeszewie, a następnie w parafii pw. św. Marcina w Jarocinie. Po trzech latach pracy w duszpasterstwie parafialnym, został skierowany na studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które uwieńczył doktoratem z teologii moralnej. Po powrocie do Gniezna ks. Bogdan Wojtuś został w 1971 roku mianowany diecezjalnym duszpasterzem rodzin, a później wykładowcą w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym. Był także zaangażowany w tworzenie Katolickiego Poradnictwa Rodzinnego na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej. W 1982 roku kard. Józef Glemp mianował ks. Bogdana Wojtusia rektorem Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. W pamięci wykładowców i kleryków – jak podkreślił abp Muszyński – zapisał się jako troskliwy opiekun, poświęcający wiele uwagi formacji duchowej i intelektualnej alumnów. Jednocześnie dbał o polepszenie warunków dydaktycznych uczelni, tworząc nowe zakłady naukowe, pracownie oraz rozbudowując gmach seminaryjny. 8 października 1988 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. rektora Bogdana Wojtusia biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Evangelizare Pauperibus” (Głosić Ewangelię ubogim). Na forum ogólnopolskim bp Bogdan Wojtuś jest członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa oraz członkiem Rady Episkopatu Polski ds. Rodzin. Pełniąc posługę biskupa pomocniczego w naszej archidiecezji, jest wikariuszem generalnym archidiecezji gnieźnieńskiej, moderatorem Kurii Metropolitalnej, przewodniczącym Wydziału Duszpasterstw Specjalistycznych, przewodniczącym Wydziału Budownictwa i Konserwacji Zabytków oraz wykładowcą w gnieźnieńskim seminarium duchownym.
Owoce posługi
W wygłoszonej podczas jubileuszowej Mszy św. homilii abp Henryk Muszyński dziękował świętującemu biskupowi za 45 lat jego kapłańskiej posługi. – Drogi księże biskupie Bogdanie, dokładnie czterdzieści pięć lat temu, w tej czcigodnej bazylice usłyszałeś słowa „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”(J 15,16) – mówił arcybiskup gnieźnieński. – Zaakceptowałeś ten wybór Boga, poszedłeś za głosem, który usłyszałeś w swoim sumieniu i swoim sercu. Odpowiedziałeś na Bożą miłość. Dzisiaj, kiedy stajemy wszyscy w tym samym miejscu, dziękujemy wraz z tobą za ten pierwszy krok i za to wszystko, co jest konsekwencją tamtego wyboru, tamtej chwili, tamtego momentu, który przecież trwa. Trwa wybór, trwa przyjaźń z Chrystusem, trwa Boża miłość, której ustawicznie doświadczasz i której my doświadczamy za twoją posługą. Dzisiaj wdzięcznym sercem cała archidiecezja, biskupi, kapłani oraz wierni włączają się w twoje dziękczynienie. Dziękujemy Bogu, ale jednocześnie prosimy, abyś wzrastał w przyjaźni z Jezusem Chrystusem, aby dojrzewało coraz pełniej twoje powołanie, które kształtowało się tutaj, u stóp relikwii św. Wojciecha. Wpatrzony w życie świętego biskupa męczennika przyjmowałeś ten wielki dar i ciągle doświadczasz jego orędownictwa i wstawiennictwa w całej swojej posłudze. Sądzę, że twoją pracę kapłańską i biskupią można zamknąć w trzech wymiarach: praca formacyjna, praca administracyjna i posługa ewangelizacyjna w ścisłym tego słowa znaczeniu. Od 1992 roku mam radość zaliczać ciebie do najbliższych moich współpracowników i to we wszystkich dziedzinach. Wiedz, że z twoich bogatych przemyśleń i doświadczeń, korzystają dzisiaj nie tylko komisje Episkopatu Polski, ale cała nasza archidiecezja.
Dziękując za szczere i serdeczne życzenia, bp Bogdan Wojtuś nie krył wzruszenia. Dziękował nie tylko arcybiskupowi gnieźnieńskiemu, ale wszystkim tym, którzy modlili się i modlą za powołania kapłańskie i zakonne. Wszystkim tym, którzy w minionych latach wspierali go swoim słowem i czynem.