Poniedziałek, 24 kwietnia
św. Wojciecha
Dz 1,3-8; Flp 1,20-30; J 12,24-26
„Jeżeli ziarno obumrze, przynosi plon obfity”
Życie samo w sobie stanowi dla człowieka wartość podstawową, na której osadzona jest cała sfera moralna. Jednak nasza egzystencja nabiera głębokiego sensu dopiero wtedy, gdy żyjemy dla Boga. Włączamy się wówczas w wielkie dzieło odnowy świata. Chrześcijanin, pragnący podążać za swym Mistrzem, nie lęka się wziąć krzyża na swe ramiona. Nie widzi w nim tragicznego końca, lecz znak Bożej łaski. Dlatego Kościół uroczyście wspomina męczenników, którzy złożyli siebie w ofierze. Bezgranicznie zaufali słowom Jezusa: „A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
Wtorek, 18 kwietnia
św. Marka Ewangelisty
1 P 5,5-14; Mk 16,15-20
„Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony”
Św. Paweł pisze: „Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?”. Mocą Jego Ducha możemy zdziałać naprawdę bardzo dużo. Ufna i pokorna wiara jednocześnie czyni nas nieustraszonymi w walce ze złem. Jan Paweł II wzywał do tego, byśmy się nie lękali. Jako człowiek zawierzenia był niestrudzonym apostołem miłości. Jego świadectwo jest przykładem życia w duchu ewangelicznym. To nie władza, przemoc czy pycha czynią ludzi wielkimi, ale postawa służby. Wówczas nawet cierpienie, przeżywane w jedności z Chrystusem, staje się drogą duchowego doskonalenia.
Środa, 19 kwietnia
Dz 5,17-26; J 3,16-21
„Światło przyszło na świat”
Charakterystyczne dla św. Jana zestawienie światła i ciemności obrazuje nam dwie drogi, którymi może pójść człowiek. Każdy wybór moralny jest niczym znalezienie się na rozstaju dróg. Dlatego w wielu takich miejscach naszego kraju stoją krzyże, by wędrowiec z Bożą pomocą trafnie obrał kierunek w podążaniu do celu swej podróży. Niech Chrystus będzie naszym drogowskazem, byśmy nie pobłądzili w ciemnościach grzechu. Wiara w Niego oświeca nasze umysły i serca, by były otwarte na poznanie i umiłowanie prawdy – źródła wolności godnej dzieci Światłości.
Czwartek, 20 kwietnia
Dz 5, 27-33; J 3,31-36
„Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim”
Apostołowie nie mogli milczeć w obliczu tego, co objawił im Bóg. Duch Święty natchnął ich słowa mądrością. Dlatego nie bali się nawet zakazów i gróźb Sanhedrynu. Wiedzieli bowiem, że „trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Jego Prawo przewyższa wszelkie normy ustanowione przez człowieka. Dlatego osoba wierząca powinna kierować się w swym życiu głosem prawego sumienia. Dzisiaj także niełatwo jest dawać świadectwo przywiązania do Chrystusa. Prośmy więc Boga o potrzebne dary, byśmy mimo przeciwności postępowali zgodnie z Jego wolą.
Piątek, 21 kwietnia
Dz 5,34-42; J 6,1-15
„Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił”
Każdego dnia Bóg dokonuje cudownego rozmnożenia Chleba Żywego, którym karmią się Jego dzieci. Umocnieni pokarmem duchowym idą w świat czynić dobro. Gamaliel, który był cenionym nauczycielem prawa żydowskiego, zaczął rozumieć, że apostołowie to nie grupa podżegaczy, lecz rzeczywiście ich nauczanie pochodzi od Pana. To, co ludzkie szybko wygasa, natomiast to, co pochodzi od Boga, jest wieczne i niezmienne. Jezus zapewnia: „Niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą”. Dlatego nie dajmy się odwieść od fundamentalnej prawdy o Bogu i o nas.
Sobota, 22 kwietnia
św. Katarzyny Sieneńskiej
1 J 1,5-2,2; Mt 11,25-30
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście”
Wielu z nas marzy o życiu łatwym i przyjemnym. Chcielibyśmy bez wkładania wysiłku kosztować uciech tego świata. Święty Jan podkreśla jednak, że nie ma większego ciężaru dla człowieka niż jego grzeszność. Ona wprowadza niepokój w nasze dusze. Dlatego przylgnijmy do Jezusa, który przyzywa wszystkich utrudzonych. On jest naszym Rzecznikiem, który złożył siebie w odkupieńczej ofierze za nasze nieprawości. Musimy ukorzyć nasze serca i szczerze wyznać swoje grzechy, byśmy w przeciwieństwie do zadufanych w sobie faryzeuszy byli zdolni do przyjęcia łaski.
Rozważania na dzień powszedni są przygotowywane wspólnie z miesięcznikiem homiletycznym „Biblioteka Kaznodziejska”, rok założenia 1906