''Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin'' w służbie małżeństwa i rodziny (1)

Wobec widocznego kryzysu małżeństwa i rodziny, powodowanego zachwianiem wartości i znaczenia instytucji małżeństwa chrześcijańskiego oraz różnymi błędami, nieporozumieniami i niezrozumieniem jego istoty, godności, celów oraz przymiotów, a także zastanawianiem się nad przyczynami tego kryzysu i potrzebą duszpasterskiej pomocy małżeństwu i rodzinie, warto przybliżyć i zaprezentować czytelnikom bardzo ważny dokument Konferencji Episkopatu Polski, zatytułowany "Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin". Dokument ten został opracowany przez Radę do spraw Rodziny przy Konferencji Episkopatu Polski i przyjęty podczas 322. Zebrania Plenarnego tej Konferencji w Warszawie w dniu 1 maja 2003 r. Ma on wytyczać zadania, kierunki i cele duszpasterstwa rodzin.
Służba i pomoc rodzinie to jedno z najważniejszych i najistotniejszych zadań Kościoła, dlatego "Dyrektorium" jest przejawem i kontynuacją troski Kościoła w Polsce o małżeństwo i rodzinę, aby były prawdziwie chrześcijańskie. Zbiera, systematyzuje i porządkuje zasady i praktyki stosowane w duszpasterstwie rodzin od dawna oraz proponuje nowe rozwiązania, służące nadaniu życiu małżeńskiemu i rodzinnemu właściwego kształtu i wymiaru. Określa i uwzględnia zadania osób duchownych, rodzin oraz wiernych świeckich zaangażowanych w tworzenie właściwych warunków dla małżeństw i rodzin.
Treść "Dyrektorium" została podzielona na sześć rozdziałów:
I. Struktura duszpasterstwa rodzin
II. Przygotowanie do małżeństwa
III. Poradnictwo rodzinne
IV. Formacja rodzin do zadań apostolskich
V. Rodziny w sytuacjach szczególnych
VI. Organizacje społeczne i władze polityczne w służbie rodzin.
Treść opiera się m.in. na następujących kościelnych dokumentach prawno-duszpasterskich: I Instrukcji Episkopatu Polski dla duchowieństwa o przygotowaniu wiernych do sakramentu małżeństwa i duszpasterstwie rodzin z 12 lutego 1969 r.; II Instrukcji Episkopatu Polski dotyczącej przygotowania do małżeństwa i życia rodzinnego oraz wprowadzenia nowego obrzędu sakramentu małżeństwa z 12 marca 1975 r.; Instrukcji Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim z 5 września 1986 r.; Instrukcji Episkopatu Polski w sprawie duszpasterstwa małżeństw o różnej przynależności kościelnej z 11 marca 1987 r. oraz instrukcji Papieskiej Rady ds. Rodziny, zatytułowanej "Przygotowanie do sakramentu małżeństwa" z 13 maja 1996 r.
Rozdział pierwszy omawia strukturę duszpasterstwa rodzin w Polsce (nr 2-17). Ukazuje działalność duszpasterstwa rodzin w Kościele polskim z perspektywy różnych jego struktur i pracowników. Działalność ta ma być dynamicznym wyrazem rzeczywistości Kościoła w służbie małżeństwu i rodzinie.
"Przygotowanie do małżeństwa i do życia w rodzinie" to tytuł rozdziału drugiego (nr 18-36). "Dyrektorium" proponuje rozbudowanie przygotowania młodzieży do przeżywania narzeczeństwa, do zawarcia małżeństwa i do życia w rodzinie. W przygotowaniu tym - podobnie jak w Instrukcji Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim z 1986 r. - wyróżnia się trzy etapy przygotowania: dalsze, bliższe i bezpośrednie. Przygotowanie dalsze polega na zdobywaniu odpowiedniej wiedzy i na osiągnięciu stosownych cnót związanych z życiem rodzinnym. Proces ten należy rozpocząć już w dzieciństwie, a następnie kontynuować na wszystkich etapach szkolnych i katechetycznych. Winno ono odbywać się w rodzinie, w szkole poprzez katechezę oraz w grupach rówieśniczych.

(ciąg dalszy nastąpi)