Łatwo powiedzieć – niewspółczesna, nie da się porównać, inne czasy. A gdyby spojrzeć nieco inaczej. Przecież kiedyś św. Ojciec Pio czy św. Jan Paweł II też staną się świętymi z odległych czasów. Świętość się nie przedawnia, przecież „święci nie przemijają, ale żyją świętymi”.
Nasza krakowska
Dlaczego przywołujemy bł. Salomeę? Jej wspomnienie obchodzimy 19 listopada. Jest ona związana z Krakowem i Małopolską. Ta niewspółczesna błogosławiona „sąsiaduje” ze św. Janem Pawłem. Gdy spod papieskiego okna na Franciszkańskiej skierujemy się na drugą stronę ulicy, trafimy do bazyliki Ojców Franciszkanów, gdzie znajduje się jej grób. Bez problemu trafimy tam do kaplicy bł. Salomei, która urodziła się w Krakowie około 1212 r. Była córką księcia krakowsko-sandomierskiego Leszka Białego i księżnej Grzymisławy oraz siostrą księcia Bolesława V Wstydliwego.
W rodzinie świętych
W dziewczęcym wieku została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem, którego siostrą była św. Elżbieta z Turyngii (1207–1231), jedna z pierwszych tercjarek franciszkańskich i patronka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Bratową Salomei była Kinga, późniejsza święta. Salomea wychowywała się na dworze królewskim u rodziców swojego przyszłego męża. W wieku 13 lat poślubiła Kolomana, z którym złożyła ślub dozgonnej czystości. Została tercjarką franciszkańską, zajmowała się m.in. posługą ubogim, opuszczonym i chorym. Książęce pochodzenie nie przeszkadzało w tym, aby pomagać najbardziej opuszczonym.
Sandomierz, Skała, Kraków
Salomea musiała wrócić na Węgry. Władali na obszarze dzisiejszej Dalmacji, Chorwacji i Słowenii. Był to okres szerzenia się sekt, a młodzi wiekiem Salomea i Koloman starali się rozpowszechniać kult katolicki. Papież Grzegorz IX udzielił im opieki i przywilejów papieskich. Wtedy to poznali tworzący się zakon franciszkański. Zobowiązali się do życia w dziewictwie, co potwierdzili ślubem czystości. Po śmierci męża Salomea wróciła do Polski. Tu zaczyna się najważniejszy etap w jej życiu. Sprowadziła do Polski Ubogie Panie, czyli siostry klaryski z czeskiej Pragi i w Sandomierzu utworzyła pierwszą wspólnotę polskich klarysek. Wraz z bratem Władysławem Wstydliwym ufundowała klasztor ss. Klarysek w Zawichoście. Mając 33 lata, wstąpiła do tego zakonu. W 1257 r. klasztor z powodu zagrożenia wojennego przeniesiono do Skały-Grodziska koło Ojcowa. Salomea założyła miasto Skałę, fundowała też szpitale. Po kilkudziesięciu latach siostry opuściły Skałę i przeniosły się do Krakowa, gdzie zamieszkały przy kościele św. Andrzeja, przy ul. Grodzkiej 54. Mieszkają tu do dzisiaj.
Błogosławiona była nie tylko reformatorką, ale też innowatorką. Jako pierwsza wprowadziła do Polski tradycję kobiecego życia zakonnego. Do tej pory kobieta kojarzyła się tylko z matką i żoną. Obecnie dzięki niej w Krakowie modli się w naszych intencjach ponad trzydzieści sióstr, powierzając całe życie Bogu.
Każdy, kto chce otrzymywać łaski za wstawiennictwem bł. Salomei, może swoje prośby kierować do krakowskiego klasztoru klarysek. Siostry proszą także wszystkich, którzy za przyczyną bł. Salomei otrzymali łaski, o przysłanie informacji pod adres: Klasztor Sióstr Klarysek, ul. Grodzka 54, 31–044 Kraków, tel. 12 422 16 12.