W tym roku przypada 800-lecie urodzin św. Elżbiety, księżnej Turyngii, patronki zgromadzeń elżbietańskich działających na całym świecie. Z tej okazji w Prowincji Poznańskiej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety odbywa się peregrynacja relikwii św. Elżbiety. Do wspomnianej prowincji należą także wspólnoty zakonne znajdujące się na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej. Relikwie patronki zgromadzenia pielgrzymowały do nich w połowie ubiegłego miesiąca. W dniach od 12 do 15 marca br. nawiedziły domy zakonne sióstr elżbietanek w Gnieźnie (przy ulicach: Chodziszewskiego, Dalkoskiej, Seminaryjnej i Łaskiego), a następnie zostały przewiezione do Strzelna, Kruszwicy i Barcina. 20 marca opuściły archidiecezję gnieźnieńską, by 26 marca powrócić do Łopienna. Stamtąd przekazano je do Grodziska, Opalenicy i Stęszewa. Jak napisała w komunikacie zawiadamiającym o peregrynacji przełożona prowincjalna sióstr elżbietanek, s. M. Emerencja Pawłowska, obecność tego, co w minimalnej cząsteczce należało do patronki, to bezcenna okazja do odnowy duchowej i przypomnienia sobie na nowo wartości, którymi kierowała się św. Elżbieta.
Św. Elżbieta – księżna, jedna z pierwszych tercjarek franciszkańskich, nazywana jest także patronką miłosierdzia chrześcijańskiego. Urodziła się w 1207 roku na węgierskim dworze królewskim, jako córka króla Andrzeja II i Gertrudy Andechs-Merano. W 1211 roku została zaręczona z Ludwikiem IV, księciem Turyngii i stąd nazywana jest Elżbietą z Turyngii. Ślub odbył się w 1221 roku. Po śmierci męża w 1227 roku przeniosła się do Marburga, gdzie od 1228 r. jako tercjarka franciszkańska opiekowała się chorymi i ubogimi. Ufundowała dwa szpitale: w mieście Gotha i w Wartburgu, gdzie pracowała do końca życia. Zmarła 17 listopada 1231 roku, z przepracowania i wyczerpania. Pochowana została w Marburgu. Kanonizowana wkrótce po śmierci, w 1235 roku przez papieża Grzegorza IX. Kult św. Elżbiety najszybciej rozwinął się w zakonach franciszkańskich. Propagowały go także zakony rycerskie oraz cystersi i dominikanie. Wzorem swojej patronki siostry elżbietanki, żyjąc radami ewangelicznymi, realizują swój charyzmat poprzez służbę Bogu w osobach ubogich, chorych, starszych w ich własnych domach oraz w różnych placówkach zarówno w Polsce, jak i za granicą.