Rozpoczyna się Wielki Post, okres szczególny, który ma nas pobudzić do duchowej odnowy i przygotować do przeżycia największej chrześcijańskiej uroczystości – Świąt Paschalnych. W tym roku – Roku Wiary – czas ten zyskuje wyjątkowy wymiar, stanowi bowiem sposobność do refleksji nad stanem naszej wiary i relacji z Bogiem. Apostoł Paweł powie: „Oto teraz czas upragniony, oto teraz czas zbawienia”. Niech ten czas nie zostanie zmarnowany.
W orędziu na Wielki Post papież Benedykt XVI zwraca uwagę, że: „obchody Wielkiego Postu w kontekście Roku Wiary stanowią dla nas cenną sposobność do medytowania nad relacją między wiarą a miłością – między wiarą w Boga, w Boga Jezusa Chrystusa i miłością, która jest owocem działania Ducha Świętego i prowadzi nas drogą poświęcenia się Bogu i innym ludziom”. Ojciec Święty podkreśla, że wiara jest pierwszą odpowiedzią na miłość Boga. Tę miłość, która potrafi prawdziwie przemieniać i wyzwalać nasze serca z niewoli grzechu. Rozpoczynający się Wielki Post ma być dla nas czasem odnowy i umacniania miłości do Boga. Nasze wejście w ten szczególny czas oznacza zmaganie się z tym, co nas od Boga oddala – grzechem i ludzką słabością. Kościół daje nam wsparcie w tym względzie. Pierwszym jest modlitwa. Nie zaniedbujmy modlitwy osobistej i wspólnotowej. Trwajmy na modlitwie w naszych rodzinach i kościołach, uczestnicząc w niedzielnej Eucharystii, nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich żali, które tak bardzo wrośnięte są w polską tradycję i kulturę. Kolejną pomocą jest praktyka postu. Człowiek stanowi jedność duszy i ciała, dlatego w trosce o przemianę całego człowieka trzeba podjąć także wysiłek postu fizycznego, który pomoże rozwiązać krępujące nas więzy niewoli – niewoli nałogów, uzależnień, pragnień, ograniczeń. Nawet drobne, ale praktykowane konsekwentnie wyrzeczenia i wstrzemięźliwość usposobią nas do lepszego zrozumienia tajemnicy zbawienia ofiarowanej nam przez Jezusa Chrystusa. Wewnętrzna przemiana człowieka powinna także owocować zewnętrznym działaniem. Dlatego w okresie Wielkiego Postu tak ważne są uczynki miłosierdzia. Wielkopostna jałmużna to nie litość. To nie tylko materialne czy finansowe wsparcie bliźnich w potrzebie. To także braterski gest wobec drugiego człowieka, to pełne troski zainteresowanie, dobre słowo, cierpliwość. Nie bądźmy obojętni i nie żałujmy uczynków miłosierdzia względem siebie. Bądźmy hojni i miłosierni, bo dobro, które dajemy, przemienia nas i tych, którym je ofiarowujemy.
Nie zmarnujmy Wielkiego Postu. W drodze do pracy wstąpmy na modlitwę do kościoła, pójdźmy na rekolekcje i wielkopostne nabożeństwa, skorzystajmy z sakramentu pokuty i pojednania i uważniej wsłuchujmy się w Słowo Boże. Niech te pokutne dni mające przygotować nas na spotkanie ze zmartwychwstałym Jezusem będą czasem autentycznej przemiany i nawrócenia. Niech uczynią nas nowymi ludźmi, zbliżą do Boga i umocnią naszą miłość do Niego. Na owocne przeżywanie Wielkiego Postu z serca wszystkim błogosławię.