Pokój darem niebios

Każdy nowy rok - jak zresztą wszystko, co nowe - rodzi w nas pytania: jaki on będzie, co przyniesie, czy będzie lepszy od tego, który minął? Patrzymy w przyszłość z nadzieją, ale często także z obawą, bo nie wiemy, co ona nam przyniesie.
W naszym katolickim kalendarzu pierwszy dzień nowego roku jest uroczystością Świętej Bożej Rodzicielki i równocześnie oktawą uroczystości Bożego Narodzenia. I to pozwala wchodzić w ten nowy rok z chrześcijańską nadzieją. Bo Bóg stał się człowiekiem i zamieszkał wśród nas. Obiecał, że pozostanie z nami aż do skończenia świata i rzeczywiście jest obecny. Świadomość tej obecności, jej nieustanne odkrywanie w konkretnych sytuacjach życiowych, napełnia serce człowieka głębokim pokojem i pewnością wiary wyrażoną tak doniośle w słowach św. Pawła Apostoła: "Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?" (Rz 8,31-32). Tu jest najgłębsze źródło chrześcijańskiej nadziei: Bóg, który jest rozmiłowany w człowieku, który dla odkupienia człowieka posłał na świat swojego Syna, który w Chrystusie obdarza nas wszelkim dobrem. Od tej miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, nic nas nie zdoła odłączyć (por. Rz 8, 39).
Pierwszy dzień nowego roku jest obchodzony jako Światowy Dzień Pokoju. Z tej okazji Ojciec Święty Benedykt XVI, podejmując dzieło swoich poprzedników, kieruje do całej ludzkości specjalne Orędzie. Pokój - uczy Papież - "jest darem niebios i łaską Bożą, która na wszystkich poziomach wymaga większego poczuwania się do odpowiedzialności, to znaczy do kształtowania - w prawdzie, w sprawiedliwości, w wolności i miłości - historii ludzkiej według Bożego porządku" (nr 4). Nie da się budować trwałego, prawdziwego pokoju w oderwaniu od Boga, od ustalonego przez Niego porządku. Święty Augustyn napisał w swoich "Wyznaniach", że "…niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu". Dopiero w spotkaniu z miłością Boga, miłością objawioną tak wspaniale we wcieleniu Syna Bożego, którego tajemnicę w tych dniach przeżywamy, ludzkie serce może znaleźć ukojenie i zaspokojenie swych najgłębszych potrzeb.
Niech więc w tym Nowym Roku 2006 wszystkim nam towarzyszy nieustannie świadomość miłującej obecności Boga zatroskanego o człowieka, zatroskanego o każdego z nas. Niech doświadczenie Jego miłości natchnie nas odwagą do kształtowania własnej historii i historii całego świata według Bożego porządku. Niech Chrystusowy pokój rządzi naszymi sercami i niech rozlewa się obficie na wszystkich, których Bóg w tym roku postawi na naszych drogach.
Niech Święta Boża Rodzicielka Maryja otacza nas swoją matczyną opieką!