„Przewodnik Katolicki” otrzymał nagrodę specjalną za ponad stuletnią służbę dla dobra Kościoła i Narodu, kształtowanie postaw patriotycznych, a szczególnie promocję rodziny. Oprócz naszego tygodnika nagrodę specjalną otrzymały Radio Maryja i Telewizja Trwam za budowanie ducha modlitwy i wiary oraz za służbę Kościołowi i Narodowi. Ponadto wręczono dwie nagrody naukowe i nagrodę artystyczną. Nagrodę naukową za nieugiętą postawę w propagowaniu i obronie wartości chrześcijańskich w całym swoim dorobku teologiczno-moralnym odebrał ks. prof. Stanisław Olejnik, jeden z serdecznych przyjaciół bł. Jana Pawła II. Z kolei twórcy „Encyklopedii Filozofii Polskiej“, wydanej przez Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, otrzymali nagrodę naukową za ukazanie dorobku filozofii polskiej i świadectwo wkładu Polaków do kultury świata. Nagrodą artystyczną uhonorowano Chór Akademicki Uniwersytetu w Białymstoku za propagowanie w Polsce i za granicą muzyki polskiej, sakralnej i polskich pieśni patriotycznych.
Laudację na cześć „Przewodnika Katolickiego” wygłosił ks. prof. dr hab. Jerzy Lewandowski, krajowy asystent Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”. Oto jej treść:
Szanowni Państwo,
„Przewodnik Katolicki”, tygodnik wydawany w Poznaniu przez Drukarnię i Księgarnię Świętego Wojciecha, otrzymuje nagrodę specjalną za ponad stuletnią służbę dla dobra Kościoła i Narodu, kształtowanie postaw patriotycznych, a szczególnie promocję rodziny.
Od 100 lat
Inicjatorem powołania tygodnika, którego początki sięgają roku 1895, był poznański arcybiskup Florian Stablewski, a jego pierwszym redaktorem ks. Wawrzyniec Kotecki, którego po kilku miesiącach działalności zastąpił na tym stanowisku ks. Józef Kłos. To właśnie on – w niezwykle ścisłej współpracy z arcybiskupem Stablewskim – nadał tygodnikowi określony charakter i spowodował jego dynamiczny rozwój. Pismo, zgodnie z intencją jego twórców, miało przede wszystkim budzić i utwierdzać wiarę w Boga, informować o życiu Kościoła, a także podtrzymywać polskie tradycje pod zaborami tak, by jednoczyć wszystkie stany, kształtować świadomość społeczną, edukować, bawić i radzić.
Od samego początku w „Przewodniku Katolickim” pojawiały się nie tylko tematy religijne i społeczne, ale także porady zdrowotne i prawne, związane z wychowaniem dzieci, życiem rodzinnym, a nawet cykle podróżnicze. Tygodnik już w chwili założenia był pismem nowoczesnym, ukazującym integralny rozwój człowieka, szukającym jedności między sacrum i profanum. Z upływem lat zwiększał objętość, z początkowych ośmiu do obecnych sześćdziesięciu ośmiu stron, rosła też liczba jego czytelników, zwiększał się nakład, zmieniała się szata graficzna i format. Jednak pomimo tych wszystkich przemian, przez wszystkie lata zachowana została ciągłość tradycji sięgająca końca XIX wieku. „Z tradycją w nowoczesność” - to właściwie główna dewiza redaktorów i dziennikarzy „Przewodnika Katolickiego”.
Skład redakcji zasilają dziś przede wszystkim ludzie młodzi i to właśnie oni kształtują wizerunek pisma, opierając się jednocześnie na doświadczeniach zdobytych przez ich starszych kolegów w minionych dziesięcioleciach.
W służbie Kościoła
Najmocniejszą stroną „Przewodnika Katolickiego”, jak podkreślają wierni czytelnicy świeccy, a także biskupi i kapłani, są artykuły traktujące o sprawach wiary i życiu Kościoła oraz felietony i komentarze, w których śmiało poruszane są kwestie społeczne i religijne.
Na przestrzeni ponad już 117 lat swojej działalności „Przewodnik” miał wielu wybitnych redaktorów naczelnych, dziennikarzy, publicystów, współpracowników i komentatorów. Najwybitniejszym twórcą publikującym w „Przewodniku Katolickim” był bez wątpienia Karol Wojtyła. Przyszły papież dosłownie w ostatnim momencie przed pamiętnym konklawe, kiedy został wybrany papieżem, przysłał do Poznania swoje rozważania różańcowe, przygotowane specjalnie na październik 1978 roku. Trzech redaktorów naczelnych „Przewodnika Katolickiego” zostało z czasem biskupami: ks. Arkadiusz Lisiecki został biskupem katowickim, ks. Karol Radoński był biskupem włocławskim, a sufraganem poznańskim jest dziś ks. biskup prof. dr hab. Marek Jędraszewski.
Od bardzo wielu lat na łamach „Przewodnika Katolickiego” ukazują się cotygodniowe refleksje księży biskupów nt. słowa Bożego i życia Kościoła. Swego rodzaju fenomenem jest też rubryka „Bliżej Biblii”, prowadzona od 2008 roku przez kard. Gianfranco Ravasiego, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Kultury.
Obecność duchownych oraz związanych głęboko z Kościołem ludzi świeckich gwarantuje czytelnikom „Przewodnika” dostęp do wiedzy i formacji religijnej z najwyższej półki. Pozwala zapoznać się z bieżącymi wydarzenia z życia Kościoła, daje dostęp do komentarzy, które pomagają w ocenie zjawisk i wydarzeń, a także wprowadza w całe bogactwo historii i wielkiej tradycji Kościoła, na której buduje się codzienność.
W służbie Narodu – kształtowanie postaw patriotycznych
Będąc czasopismem religijnym „Przewodnik Katolicki” nie uchylał się nigdy od odpowiedzialności za tożsamość narodową i patriotyczną i dzięki niezłomnej postawie kolejnych składów redakcyjnych przetrwał wiele dziejowych burz. Już w pierwszych latach istnienia odważnie i śmiało stawał w obronie języka polskiego w szkolnictwie pruskim na terenie wielkopolskim, wspierając m.in. strajkujące „dzieci wrzesińskie”. Był za to szykanowany przez opresyjny aparat pruskiej biurokracji (ks. red. Kłos był nawet aresztowany i ukarany grzywną), ale dzięki temu zaskarbił sobie ogromną poczytność i autorytet wśród Polaków.
W czasie II wojny z oczywistych względów „Przewodnik Katolicki” nie mógł się ukazywać. Niemieccy okupanci, hitlerowcy, zaplombowali redakcję, zarekwirowali redakcyjne sprzęty i kazali Polakom pod okupacją zapomnieć o czasopiśmie, które od ponad 40 latach krzewiło wiarę katolicką i polskość. Po wojnie tygodnik został wznowiony dopiero w 1956 r., jako pismo ściśle konfesyjne, poddane cenzurze. Służba Bezpieczeństwa PRL inwigilowała redakcję i starała się ją rozbijać, jednak dzięki roztropnej postawie kolejnych kapłanów – redaktorów naczelnych oraz innych pracowników, władzom komunistycznym nie udało się zmanipulować gazety.
Promocja rodziny i troska o młode pokolenie
„Przewodnik Katolicki” pozostał wierny swemu pierwotnemu posłannictwu również przez następne dziesięciolecia, żywo i z zaangażowaniem reagując na znaki czasu i nowe doświadczenia niesione przez współczesność. W ostatnich latach, po szeregu badań związanych z czytelnictwem tygodnika, położono jeszcze większy akcent na tematykę życia rodzinnego, która jest fundamentalna, gdy myślimy o przyszłości świata, Europy, Narodu i Kościoła. Jest to też powrót do początków pisma, bowiem na winiecie jego pierwszego wydania znalazł się podtytuł: „Pismo dla Rodzin, Bractw i Stowarzyszeń Katolickich”.
Ideały, które legły u podstaw „Przewodnika Katolickiego u schyłku XIX wieku pozostają aktualne do dziś, zmieniają się jedynie formy i metody przekazu, sposób kształtowania narracji, szata graficzna. Cotygodniowy nakład 35 tys. egzemplarzy „Przewodnika Katolickiego” dociera do odbiorców w całej Polsce. W archidiecezji poznańskiej, gnieźnieńskiej i krakowskiej oraz w diecezji bydgoskiej, włocławskiej i kaliskiej czytelnicy otrzymuję egzemplarze poszerzone o strony poświęcone życiu tych diecezji i przygotowywane przez miejscowe redakcje oraz współpracowników. Tygodnik czytają całe rodziny: dziadkowie, rodzice i młodzież. Dla najmłodszych przygotowywany jest przez osobny zespół redakcyjny „Mały Przewodnik Katolicki”, a dla ministrantów ogólnopolski miesięcznik „KnC - Króluj nam Chryste”.
*
W zmieniającej się sytuacji na rynku mediów, redakcja podejmuje także szereg działań, by docierać z „Przewodnikiem” do nowych odbiorców, zwłaszcza korzystających z Internetu. Dużą popularnością cieszy się portal internetowy „Przewodnika Katolickiego”, odwiedzany każdego dnia przez kilka tysięcy osób. Są też odbiorcy, którzy kupują tygodnik w wersji elektronicznej do czytania na komputerze oraz na tabletach. Niezmienne pozostają przy tym zasadnicze założenia programowe, gdyż misją „Przewodnika Katolickiego” jest przede wszystkim głoszenie słowa Bożego i szeroko rozumiana ewangelizacja, która ma ogarnąć człowieka we wszystkich sferach jego życia, poczynając od osobistej formacji, poprzez rodzinę, miejsce pracy i całe życie społeczne i kulturalne.