W tych dniach nasz region znów wspomina bitnych i zwycięskich powstańców wielkopolskich. W szeregach powstańczych nie brakowało duchownych. Uczestnikiem wydarzeń był m.in. ks. Klemens Zieliński, późniejszy proboszcz parafii Kosztowie czy w Szubinie.
Przyszły kapłan urodził się w Komorowie, w powiecie brodnickim, w roku 1877. Do gimnazjum uczęszczał w Brodnicy, gdzie działał w tajnej organizacji filomackiej. Początkowo młody Klemens zamierzał poświęcić się prawu – rozpoczął w Berlinie studia prawnicze. Jednak słysząc głos powołania, w 1899 r. wstąpił do seminarium duchownego w Poznaniu i Gnieźnie.
Pierwszą duszpasterską placówką ks. Zielińskiego była bydgoska fara. Potem pełnił posługę w Wągrowcu, Inowrocławiu, Gnieźnie…
Przed pruskim sądem
Społecznik i patriota, organizator polskich towarzystw branżowych i lekcji języka polskiego dla najmłodszych parafian. W 1907 r. zaangażował się w przygotowanie strajku szkolnego. Władze pruskie dostrzegły jego udział; został oskarżony i stanął przed sądem w Gnieźnie. Wszystko skończyło się jednak korzystnym dla księdza wyrokiem uniewinniającym go od stawianych zarzutów.
Pracując w gnieźnieńskiej parafii, stawia na naukę Polaków, ucząc parafian między innymi oszczędzania, animując „Kasę drobnych oszczędności”, gdzie minimalna wpłata wynosiła 5 fenigów.
Rok 1914 przyniósł objęcie probostwa parafii w Kosztowie i zarząd parafii w Krostkowie w dekanacie nakielskim, w powiecie wyrzyskim.
Konspirator w sutannie, kapelan wojskowy
W listopadzie 1918 r. ks. Zieliński uczestniczył w tworzeniu Powiatowej Rady Ludowej, piastował funkcję jej sekretarza. Tworzył szeregi Straży Ludowej.
Ksiądz żywo zaangażował się w działania powstańcze, w tym w przerzut młodzieży do wojska powstańczego za linię demarkacyjną do Inowrocławia i Poznania.
Praca kapłana patrioty została ponownie zauważona przez Niemców i został on aresztowany przez Grenzschutz – pobito go i wywieziono do więzienia w Pile. W więzieniu spędził dwa miesiące, oskarżony o kluczową organizację powstania w powiecie wyrzyskim. Gdy wrócił wreszcie na plebanię, zakwaterowano mu załogę jedenastu pruskich oficerów. Czuł się stale pilnowany przez Niemców, ale nie zaprzestał tajnych działań. W tym czasie współtworzył Radę Ludową i kierował wydziałem zajmującym się przygotowaniem polskich urzędów i kadry urzędniczej. W pierwszych tygodniach 1920 r. utworzył komitet dla przyjęcia Wojska Polskiego.
Z armią związał się już na dłużej – od połowy 1920 r. był starszym kapelanem przy komendzie placu w Bydgoszczy, a następnie proboszczem 14. Brygady Artylerii na froncie.
W swoim własnym życiorysie mógł śmiało stwierdzić: „Po wznieceniu niepodległej Polski nie było w powiecie pracy państwo-twórczej, w której bym nie brał udziału”.
Słowa kapłana potwierdził starosta wyrzyski Ignacy Wuyek, który podsumował pracę ks. Zielińskiego następująco: „W poczuciu odpowiedzialności moralnej stwierdzamy, że Ksiądz Klemens Zieliński, będąc w czasie od 1 lipca 1914 do roku 1928 proboszczem parafji kosztowskiej powiatu wyrzyskiego, oddał sprawie polskiej, a w szczególności w okresie walk powstańczych 1918–19 nieocenione zasługi”.
Po wojnie polsko-bolszewickiej kapłan wrócił do Kosztowa.
Łopienno – ostatnia parafia
Po parafii kosztowskiej kolejnymi placówkami duszpasterskimi ks. Zielińskiego były probostwa w Szubinie oraz Łopiennie.
Podczas swej misji w Szubinie ks. Zieliński zaangażował się w utworzenie stałej kapelanii przy tamtejszym zakładzie wychowawczym. Obok działalności duszpasterskiej kapłan był też członkiem magistratu przygotowującym wybory do zarządu i rady miejskiej. Pracował także w strukturach PCK, organizując koła na terenie powiatu szubińskiego.
Ks. Klemens Zieliński zmarł 6 lutego1939 r. na plebanii w Łopiennie. Pochowany został na tamtejszym cmentarzu.
Nadesłała Kamila Czechowska
Oprac. AG