Właściwe urządzenia i ich odpowiednie rozplanowanie to dwa główne czynniki, które mogą zdecydowanie ułatwić codzienną higienę osobom mniej sprawnym fizycznie.
Najprostsze rozwiązania często są najskuteczniejsze, dlatego – wbrew pozorom – remont łazienki z dostosowaniem jej dla niepełnosprawnego nie musi oznaczać wielkich wydatków. Ważne, żeby podczas planowania pamiętać o codziennych potrzebach i wymaganiach osoby niepełnosprawnej. Wybór wanien, brodzików i różnych pomocnych uchwytów jest tak duży, że nie musimy przy tym rezygnować z naszych preferencji estetycznych.
Na wysokości siedziska
Zacznijmy od głównego miejsca każdej łazienki – czyli wanny i prysznica. W przypadku wanien istotna jest ich głębokość (około 40 cm) i szerokość (70-80 cm). Krawędź powinna znajdować się na wysokości siedziska wózka inwalidzkiego, co ułatwi wchodzenie i wychodzenie.
Najlepiej sprawdzają się wanny, w których – dzięki kształtowi i bezpiecznemu wykończeniu krawędzi – łatwo zamontować specjalną nakładkę-siedzisko ułatwiającą kąpiel. Instalacja nakładki jest bardzo prosta, wystarczy ją zawiesić na wannie. Można do wanny zamontować również parawan z bezpiecznego szkła. Dzięki temu pozostali członkowie rodziny będą mogli swobodnie brać prysznic.
Najlepiej na podłodze
W przypadku kabin prysznicowych istotne są dwa elementy: brodzik i drzwi kabiny. Idealnym rozwiązaniem jest zastosowanie kabiny, którą można zamontować bezpośrednio na podłodze. Jednocześnie drzwi wejściowe muszą być na tyle duże, by bez kłopotów mógł wjechać przez nie wózek lub balkonik.
Wybierając brodzik, pamiętajmy, że powinien być jak najniższy, aby nie utrudniał wejścia do kabiny. Jeżeli chcemy ustawić kabinę na podłodze, należy pamiętać o odpowiednim wyprofilowaniu odpływu z płytek ceramicznych lub zalaniu betonową wylewką, zabezpieczoną, utwardzoną i uzupełnioną oszalowaniem w postaci prętów.
Do prysznica możemy zamontować siedzisko ułatwiające kąpiel osobom, które muszą się myć w pozycji siedzącej. Powinno być przede wszystkim stabilne i wygodne. Najlepiej jeżeli zamontujemy jego wersję uchylną z oparciem. Siedzisko powinno być tak usytuowane, by łatwo było się przenieść na nie z wózka inwalidzkiego.
Maty i uchwyty
Łazienki w blokach są zwykle niewielkie. Dla osoby poruszającej się na wózku za minimalny uważa się obszar manewrowy 1,5 m x 1,5m, często bez wyburzenia ściany nie da się takiej powierzchni uzyskać. W sytuacji, gdy mamy oddzielnie łazienkę i toaletę, które przylegają do siebie, można pomyśleć o ich połączeniu.
Drzwi powinny mieć co najmniej metr szerokości – dotyczy to zarówno drzwi wejściowych do łazienki, jak i kabiny prysznicowej. Podłoga powinna być wyłożona matami, które zapobiegną niekontrolowanemu upadkowi na mokrej powierzchni. Konieczne są też uchwyty, które pomogą w poruszaniu się. Tutaj wysokość jest dostosowana do rodzaju niepełnosprawności oraz zasięgu ramion. Szafki łazienkowe powinny być zawieszone na wysokości do 35-40 cm, tak by na przykład osoba podjeżdżająca do nich na wózku mogła sięgnąć po ręcznik czy kosmetyki. Wszystkie drzwiczki muszą otwierać się do 180 stopni. Niekoniecznie musimy korzystać z drzwi uchylnych. Możemy wstawić także drzwi przesuwane lub rolety, żaluzje.