Do układania płytek ceramicznych służą głównie zwykłe kleje. Jednak gdy na tarasie czy w salonie chcemy ułożyć duże płytki, wymaga to zastosowania innych zapraw.
Płytki o dużych wymiarach to płytki o powierzchni ok. 900 cm kw. i większej. Mogą to zatem być np. płytki kwadratowe 30x30 cm albo płytki prostokątne 30x45 cm. Płytki o większych wymiarach, np. 30x60 cm lub 60x100 cm, nazywane są popularnie wielkoformatowymi albo megapłytkami. Zastosowanie płytek o dużych wymiarach zależy przede wszystkim od wielkości pomieszczenia i od jego charakteru.
Wybieramy zaprawę
– Zarówno z uwagi na wielkość płytek, ich ciężar, jak i materiał, z którego są wykonane, do ich mocowania należy stosować zaprawy wzmocnione i elastyczne, o bardzo dobrej przyczepności do podłoża i do płytki – mówi Bartosz Polaczyk, doradca firmy Kreisel Technika Budowlana. – W niektórych przypadkach warto ułatwić sobie pracę i wybrać tzw. zaprawę upłynnioną typu „full bed” – dodaje.
Podstawowym warunkiem właściwego wykonania wykładziny z płytek o dużych wymiarach, oprócz odpowiednich parametrów zapraw klejących, jest konieczność zapewnienia pełnego przylegania kleju i wyeliminowania pustek powietrznych pod płytkami. Z bogatej oferty rynkowej zapraw klejących do dużych płytek można polecić produkty firmy Kreisler, Elasti Multi Special, Gres Multi oraz zaprawę upłynnioną Maxi Multi.
Techniki klejenia
Płytki o dużych wymiarach powinny być mocowane do podłoża tak, aby zaprawa klejąca pokrywała całą tylną powierzchnię płytki. Ogranicza się w ten sposób możliwość odspajania oraz ich pękania. Takie same wymagania są stawiane w przypadku wykonywania wykładzin na zewnątrz budynków, w miejscach trwale wilgotnych oraz na podłogach intensywnie eksploatowanych – bez względu na wielkość płytek. Brak pustek powietrznych jest ponadto wskazany w przypadku wykonywania wykładzin przy ogrzewaniu podłogowym. Poprawia się wtedy przewodzenie ciepła z elementów grzewczych na powierzchnię podłogi. Całkowite pokrycie zaprawą powierzchni płytki można uzyskać stosując tzw. metodę kombinowaną („floatting-buttering”) nakładania kleju. Przygotowaną zaprawę rozprowadza się najpierw na podłożu przy użyciu stalowej pacy zębatej. Następnie przy użyciu prostej krawędzi pacy zaprawę klejącą nanosi się na każdą płytkę, cienką warstwą pokrywającą wszystkie wyprofilowania. Dopiero tak „przesmarowaną” klejem płytkę przykłada się do warstwy kleju naniesionego na podłoże i po odpowiednim rozsunięciu na szerokość spoiny silnie dociska.
– Innym rozwiązaniem – możliwym tylko w odniesieniu do płytek podłogowych – jest zastosowanie zaprawy upłynnionej – mówi Bartosz Polaczyk. Jest to szczególnie zalecane w przypadku płytek bardzo dużych, gdyż zastosowanie zapraw o konsystencji plastycznej wymaga w takiej sytuacji użycia bardzo dużej siły docisku. Stosując zaprawę upłynnioną, nanosi się ją wyłącznie na podłoże. Jej konsystencja sprawia, że dolna powierzchnia przyłożonej płytki zostaje w wyniku niewielkiego przesunięcia płytki całkowicie pokryta klejem. Przygotowując zaprawy klejące i układając płytki, pamiętajmy zawsze o zaleceniach, które są podane na opakowaniach oraz w kartach technicznych wyrobów.
Na podłoża odkształcalne
Układanie płytek z jednoczesnym korygowaniem nierówności podłoża umożliwia Maxi Multi. Jest to średniowarstwowa elastyczna zaprawa klejąca do stosowania wewnątrz i na zewnątrz budynków. Przeznaczona do przyklejania wszystkich rodzajów płytek podłogowych (terakoty, klinkieru, gresu, kamienia naturalnego z wyjątkiem marmuru itp.), także wielkoformatowych. Może być stosowana zarówno na sztywne, jak i odkształcalne podłoża takie, jak: betony zwykłe, jastrychy cementowe i anhydrytowe – także z ogrzewaniem podłogowym, stare wykładziny ceramiczne, płyty wiórowe, wewnętrzne asfalty itp.