„Idźcie i miłością swą rozpalajcie świat. Spalajcie się dla sprawy Jezusa” – prosił swoje siostry sługa Boży o. Ignacy Posadzy, który założył zgromadzenie misjonarek w 1959 r. Jako główne zadanie postawił przed nimi opiekę nad Polakami, którzy wyjechali z Ojczyzny. A siostry podejmują je wciąż na nowo, zarówno za granicą, jak i pracując w kraju.
Na wychodźstwie polskie dusze giną
Emigracja sama w sobie jest zawsze pęknięciem więzi, co może prowadzić do zagubienia w nowym środowisku, odejścia od Kościoła. „Na wychodźstwie polskie dusze giną!” – przestrzegał na przełomie lat 20. i 30. XX w. prymas Polski kard. August Hlond zatroskany o Polaków żyjących na obczyźnie. Świadomy, że nasi rodacy potrzebują przede wszystkim otoczenia ich opieką duszpasterską i moralnego wsparcia, powierzył ojcu Posadzemu, młodemu wówczas księdzu, organizację Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. Ojciec Ignacy został się pierwszym nowicjuszem nowego, założonego przez prymasa zgromadzenia, a następnie jego przełożonym generalnym. Następnie już sam powołał do istnienia Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla.
– Troska o zbawienie dusz polskich emigrantów rozproszonych po wszystkich krajach świata była życiową pasją ojca Ignacego, jakąś determinacją, która nie pozwalała mu spocząć – podkreśla matka Ewa Kaczmarek, przełożona generalna zgromadzenia, dodając, że był przy tym bardzo pogodnym, przyjacielskim człowiekiem, potrafiącym z wielkodusznością poświęcić swoją uwagę i czas każdemu, kogo napotkał, niezależnie czy był to ktoś wysoko postawiony, czy żebrak. Żył on w czasach trudnych dla Kościoła i ojczyzny, a dokonał rzeczy jak na ten czas niezwykłej. Myśl o powołaniu do życia nowego zgromadzenia w komunistycznej rzeczywistości lat 50. ubiegłego wieku wydawała się bowiem szaleństwem, a dokonanie tego graniczyło z cudem. Dla Boga jednak wszystko jest możliwe. – Przez pierwsze 20 lat istnienia zgromadzenia jedyną możliwą dla sióstr formą apostolstwa była praca duszpasterska na placówkach w kraju. W tym czasie założyciel starał się przekazać swoim duchowym córkom, na czym polega charyzmat zgromadzenia i jakie są jego specyficzne cechy. Podkreślał, że wszystko, co siostry czynią, czynią na chwałę Boga i dla dobra rodaków żyjących na obczyźnie. Każda misjonarka powinna też pragnąć ofiary z siebie i z radością poświęcić swoje siły a nawet życie, by ratować dusze synów i córek polskiego narodu – zaznacza matka Ewa Kaczmarek.
Posługa wśród Polonii
Siostry Misjonarki Chrystusa Króla, dzieląc życie polskich emigrantów, troszczą się, by zachowali wiarę ojców oraz tożsamość wypływającą z duchowego dziedzictwa narodu przy jednoczesnym włączeniu się w nowe środowisko. Posłannictwo sióstr obejmuje działalność religijną, apostolską, opiekę społeczną i kulturalną. Obecnie zgromadzenie liczy ok. 200 sióstr, z czego ponad połowa posługuje wśród polskich emigrantów w 11 krajach świata: w Europie, obu Amerykach i w Australii. Posługa sióstr jest zróżnicowana, zależnie od rodzaju środowiska polonijnego w danym kraju. W większości podobna jest do pracy, jaką siostry wykonują w parafiach w Polsce: katechizują dzieci i młodzież oraz przygotowują do sakramentów świętych, dbają o piękno liturgii, wystrój kościołów, pracują w biurach parafialnych i polskich szkołach. W tych ostatnich uczą języka polskiego, historii i geografii Polski. – Przez 9 lat mojej pracy misyjnej w Brazylii widziałam, jak potrzebna jest obecność sióstr. W Rio de Janeiro służymy pomocą Polakom skupionym m.in. w Towarzystwie POLONIA. Uczymy tam języka polskiego, prowadzimy nabożeństwa w języku polskim – opowiada s. Beata Ciszewska, obecna przełożona domu głównego w Poznaniu Morasku. W krajach z dłuższą tradycją emigracyjną posługa sióstr polega przede wszystkim na trosce i opiece nad osobami starszymi i chorymi.
Dom na Morasku
W archidiecezji poznańskiej siostry misjonarki mają trzy placówki: dom generalny w Poznaniu Morasku, dom przy poznańskiej farze oraz przy parafii w Suchym Lesie. W 2007 r. w Poznaniu Morasku powstał Dom Modlitwy. Siostry tam przebywające oddalają się na jakiś czas od tętniącego życiem świata i pośród prostych obowiązków zanoszą modlitwę w intencjach Polaków w kraju i na emigracji oraz w intencjach przesyłanych przez internet (prośby o modlitwę można kierować na adres dommodlitwy@mchr.pl). W 2008 r. rozpoczął natomiast działalność Dom Rekolekcyjny św. Józefa, gdzie siostry przyjmują grupy pragnące przeżyć dni skupienia.
W domu generalnym w Poznaniu Morasku wszystkie siostry rozpoczynają swoje życie zakonne, tutaj składają śluby, stąd wyjeżdżają na misyjny szlak. Pierwszym etapem formacji jest roczny postulat – czas poznania życia zakonnego, który kończy się obrzędem obłóczyn, kiedy to dziewczęta otrzymują swój pierwszy habit i biały welon. Tu rozpoczynają dwuletni okres nowicjatu, który jest czasem poznawania duchowości zgromadzenia oraz przygotowania do pracy apostolskiej. Po ukończeniu nowicjatu siostry składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Kolejnym etapem formacji jest juniorat, trwający pięć lat i przeżywany na różnych placówkach, który kończy profesja wieczysta. Chwila ślubowania Bogu wyłącznej miłości na wieczność otwiera etap formacji stałej, trwającej całe życie.
Odczytując znaki czasu
Praca misyjna sióstr ma swoje źródło i oparcie w duchowości zgromadzenia, w której bije serce wspólnoty zakonnej. Duchowość misjonarska jest oparta na skalistych fundamentach modlitwy, umartwienia i miłości. Siostry misjonarki pragną uwielbiać Boga poprzez naśladowanie Chrystusa królującego z tronu krzyża. Źródłem, z którego czerpią siły, są: Eucharystia, Serce Boże i Matka Boża czczona w częstochowskim wizerunku, tak bliska każdemu Polakowi. Patronami zgromadzenia są także św. Józef, św. Teresa od Dzieciątka Jezus oraz św. Jan Paweł II.
Odczytując znaki czasu, siostry starają się być wrażliwe na aktualne potrzeby Polonii. Wyzwaniem jest pomoc fali nowej emigracji do krajów Europy Zachodniej. Skoro, jak mawiał ojciec Ignacy Posadzy, „kto opuszcza Ojczyznę, zmienia nad sobą niebo, ale nie zmienia w sobie serca”, siostry misjonarki starają się stworzyć na obczyźnie kawałek Ojczyzny – dom dla tych, którzy rozpoczęli życie w nowym środowisku.
Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej (MChR)
Zgromadzenie w sieci: www.mchr.pl, www.misjonarkidlapolonii.pl
Dom Generalny
ul. Sióstr Misjonarek 10
61–680 Poznań
tel. 881 963 861
e-mail: referatpowolan@wp.pl
Rekolekcje w zakonie
Rekolekcje dla dziewcząt rozeznających powołanie: 23–26 lipca
Rekolekcje wakacyjne (od gimnazjum): 17–20 sierpnia
Skupienia lectio divina dla studentek: 18–19 kwietnia, 9–10 maja