Nad stanami jest i stanów-stan,
Jako wieża nad płaskie domy
Stercząca w chmury...
Wy myślicie, że i ja nie Pan,
Dlatego że dom mój ruchomy,
Z wielbłądziej skóry...
(…)
Cyprian Kamil Norwid, „Pielgrzym”
„Pielgrzym”… Znamienny jest tytuł wiersza Cypriana Kamila Norwida. Poeta pokazuje w tym utworze prawdziwy sens ludzkiego życia, jakim jest nieustanne wędrowanie ku wyższym celom – ku Bogu i prawdziwej, niebieskiej ojczyźnie człowieka. Tę prawdę, w bardzo dobitny sposób, przypomina dzisiejsza Uroczystość – Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa.
W Ewangelii św. Łukasza Jezus jawi się jako Wędrowiec, którego celem jest najwyższy punkt Góry Oliwnej i wkroczenie do światłości Ojca. Rozpoczynając główną część Ewangelii, w której opisuje drogę Jezusa do Jerozolimy, Łukasz stwierdza: „Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia (z tego świata), postanowił udać się do Jerozolimy” (9, 51). Po długiej wędrówce Nauczyciel z Nazaretu osiąga cel: przybywa do miasta, w którym czeka Go Śmierć i Zmartwychwstanie. Zwieńczeniem i ukoronowaniem wydarzeń paschalnych jest dla Łukasza Wniebowstąpienie – w ten sposób kończy on swoją Ewangelię. Dzieje Apostolskie - drugie dzieło Łukasza – rozpoczyna opis tego samego wydarzenia. W tekście stanowiącym pierwsze czytanie dzisiejszej uroczystości słyszymy historię Chrystusa, który żył wśród ludzi, umarł i zmartwychwstał, a teraz Bóg – jak powie św. Paweł w dzisiejszym drugim czytaniu z Listu do Efezjan – „posadził (Go) po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą i Panowaniem” (1, 20-21).
W tych niezwykłych opisach Wniebowstąpienia każdy człowiek może odkryć nie tylko prawdę o Jezusie Chrystusie – Bożym Synu, ale także prawdę o sobie i swoim przeznaczeniu, jakim jest wieczność.
Pielgrzymowanie ku wyższym celom - ku wieczności, Cyprian Kamil Norwid nazywa „stanów – stanem”. Poeta porównuje tę wędrówkę do „wieży wznoszącej się ponad płaskie domy” – tak określa ludzi, którym w życiu wystarcza bierne trwanie i to, co materialne. A my? Czy w naszej wędrówce wystarcza nam to, co możemy zobaczyć, dotknąć, zmierzyć, zważyć? Czy też, wznosząc się ponad przeciętność i żyjąc prawdą Ewangelii, idziemy ku celom wskazanym przez Chrystusa – ku niebieskiemu Jeruzalem i światłości domu Jego Ojca?