Jedenastego maja w swej pierwszej diecezjalnej pielgrzymce do Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej przybyło kilkuset chorych i niepełnosprawnych wraz z opiekunami. Wśród uczestników dominowali mieszkańcy parafii leżących na terenie b. województwa konińskiego. Były też grupy z Włocławka, Zduńskiej Woli i Piotrkowa Kujawskiego.
Pątnicy modlili się w bazylice oraz przed cudownym obrazem Matki Bożej Licheńskiej w kościele św. Doroty. – Prosimy o nadzieję i lżejsze życie – wyznała pani Renata z Władysławowa. Centralnym punktem pielgrzymki była Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył bp Stanisław Gębicki. Podczas Eucharystii homilię nt. wartości cierpienia wygłosił kapelan Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Koninie, ks. Krzysztof Kaźmierczak. Przekonywał on, że sanktuarium mające za patronkę Bolesną Królową Polski, jest właściwym miejscem, by modlić się w intencjach ludzi cierpiących. – Spojrzenie i miłość Maryi stają się balsamem na wszelkie rany. Tu, przy Maryi, w człowieku cierpiącym dokonuje się „przeistoczenie” – mówił ks. Kaźmierczak. Powtórzył też słowa Jana Pawła II, który zwracał uwagę, że chorzy są skarbem Kościoła.
Wśród pielgrzymów byli państwo Staszakowie; niepełnosprawne małżeństwo z Lichenia, które w tym roku obchodzi siedemdziesiątą rocznicę wspólnego życia. Po Mszy św. bp Gębicki złożył życzenia jubilatom, pobłogosławił ich i obdarował bukietem kwiatów.
Pobyt pielgrzymów w sanktuarium licheńskim zakończył się spotkaniem z ordynariuszem włocławskim Wiesławem Alojzym Meringiem. Pasterz diecezji odmówił z nimi przed cudownym obrazem Koronkę do Miłosierdzia Bożego. – Dzisiejsza pielgrzymka dokonuje się w perspektywie spotkania z Ojcem Świętym Benedyktem XVI. Zatem i nasze zatrzymanie w życiu, owo rozmodlenie, stanowi formę przygotowania naszych serc i umysłów na przyjęcie słów Namiestnika Chrystusowego – powiedział bp Mering do pielgrzymów, po czym udzielił im błogosławieństwa.
Sanktuarium jest otwarte na osoby chore i o ograniczonej sprawności ruchowej. W miesiącach letnich osoby te mają w Licheniu kilkunastodniowe spotkania modlitewne. Księża marianie zadbali o to, by niepełnosprawnym ułatwić poruszanie się po terenie. Przy bazylice wybudowany jest podjazd dla wózków, czynna jest winda, która ułatwia dotarcie na wyższe kondygnacje świątyni.