Ścieki bytowo-gospodarcze z budynków położonych na terenie nieuzbrojonym odprowadza się systemem kanalizacji bezodpływowej, który składa się z wewnętrznej sieci kanalizacyjnej i zbiornika bezodpływowego. Ścieki ze zbiornika wywożone są do zbiorczej oczyszczalni ścieków.
Ścisłe wymagania dotyczące zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe określone są w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. "W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" (Dz.U.Nr 75, poz. 690) - rozdział 7.
Na terenie nieuzbrojonym, zamiast zbiornika bezodpływowego, można zaprojektować i wykonać przydomową oczyszczalnię ścieków, która składa się z osadnika gnilnego oraz urządzeń do biologicznego oczyszczania wykonanych jako: drenaż rozsączający, filtr piaskowy poziomy lub pionowy, złoże biologiczne, urządzenie osadu czynnego.
Osadnik gnilny pełni funkcję wstępnego, w którym zachodzą procesy: flotacji zanieczyszczeń o gęstości mniejszej od gęstości cieczy (np.: tłuszcze), sedymentacja zanieczyszczeń łatwoopadających, stabilizacja beztlenowa. Drenaż rozsączający służy do biologicznego oczyszczania ścieków wstępnie oczyszczonych w osadniku gnilnym. W gruncie następuje ostateczne doczyszczenie i rozprowadzenie ścieków. Warunkiem stosowania drenażu jest obecność warstwy przepuszczalnej gruntu (żwir, piasek) na terenie działki budowlanej. Należy zwrócić uwagę również na poziom wód gruntowych. Sporym problemem może być również wymagana powierzchnia, pozwalająca na ułożenie drenów w odległości co najmniej 30 m od studni. W przeciętnych warunkach długość drenażu dla domu jednorodzinnego wynosi od 100 do 150 m. Długość ciągu drenarskiego nie powinna przekraczać 30 m, a odległość między drenami nie powinna być mniejsza od 1,5 m. Do zabudowy drenażu stosuje się rury perforowane o średnicy 100 do 125 mm.
Ścieki deszczowe z połaci dachowych budynków rozsączane są na powierzchni terenu.
Instalacja na terenie uzbrojonym
W przypadku budynku zlokalizowanego na terenie uzbrojonym ścieki odprowadza się do sieci kanalizacyjnej. Instalacja kanalizacyjna w takim budynku składa się z dwóch zasadniczych części: przykanalika i sieci wewnętrznej. Przykanalik stanowi przewód łączący kanał zewnętrzny z główną studzienką rewizyjną. W zależności od systemu sieci kanalizacyjnej, przykanalik może odprowadzać ścieki bytowo-gospodarcze, deszczowe lub oba rodzaje jednocześnie.
Przykanaliki muszą mieć odpowiednie średnice (dobrane w wyniku obliczeń, lecz nie mniejsze niż 150 mm) oraz być prowadzone z odpowiednimi spadkami (zależne od średnicy, lecz nie mniej jak 2%). Przykanaliki wykonuje się z rur kamionkowych, betonowych, z tworzyw sztucznych i żeliwnych.
Przewody powinny być układane w odcinkach prostych równolegle lub prostopadle do fundamentów. Przewody muszą posiadać minimalną wysokość przykrycia, która zależna jest z kolei od strefy przymarzania gruntu (ale minimum 1,2 m poniżej poziomu terenu). Muszą być zachowane odpowiednie odległości od: przewodów gazowych i wodociągowych (1,5 m), kabli energetycznych (0,8 m) oraz kabli telekomunikacyjnych (0,5 m).
Aby zapewnić prawidłową eksploatację, należy w budynku wykonać rewizje (czyszczaki), a na przewodach poza budynkiem studzienki rewizyjne.
Przy niezbyt głęboko prowadzonej sieci kanalizacyjnej ogólnospławnej istnieje niebezpieczeństwo zalewania piwnic w czasie ulewnych deszczy. W tym przypadku zaleca się montowanie na przewodach odpływowych zamknięć burzowych.
W przypadku odprowadzenia ścieków z nisko usytuowanych przyborów sanitarnych należy przewidzieć zastosowanie przepompowni ścieków.
Sposób włączenia przykanalika do sieci kanalizacyjnej zależy od miejsca łączenia zastosowanych materiałów oraz od średnicy kanału. Przykanalik może być włączony do studzienki rewizyjnej lub bezpośrednio do kanału między studzienkami. Do studzienki można dołączyć kilka przewodów.
Liczba przykanalików zależy od systemu centralnej kanalizacji. Przy systemie ogólnospławnym może istnieć jeden przykanalik odprowadzający zarówno ścieki bytowo-gospodarcze, jak i deszczowe. Przy systemie rozdzielnym ścieki bytowo-gospodarcze i deszczowe odprowadzane są niezależnymi przykanalikami do osobnych sieci zewnętrznych.