Ksiądz Władysław Findysz zmarł 21 sierpnia 1964 r., a w 2005 r. został beatyfikowany jako męczennik. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych orzekła bowiem, że jego śmierć była konsekwencją cierpień, jakich doznał w więzieniu, zaś oprawcy działali z motywu nienawiści do wiary.
Urodził się 13 grudnia 1907 r. we wsi Krościenko Niżne k. Krosna. Ukończył Seminarium Duchowne w Przemyślu i został wikarym, a później proboszczem w Nowym Żmigrodzie. W czasie wojny pomagał potrzebującym, utrzymując korespondencję z parafianami wywiezionymi na roboty do Niemiec. Po wojnie bronił Łemków wysiedlanych w ramach akcji „Wisła”. Inwigilowany przez UB został zawieszony w obowiązkach katechety i utrudniano mu kontakt z parafianami, odmawiając przepustki na pobyt w strefie nadgranicznej. Jako dziekana żmigrodzkiego aresztowano go w 1963 r. za złamanie „Dekretu o ochronie wolności sumienia i wyznania”. Donos na milicję złożyli ludzie, których zachęcał listownie do pojednania z Bogiem; oferował pomoc m.in. osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych. Chorował już na raka przełyku. Skazany w procesie pokazowym na 2,5 roku więzienia, został osadzony w rzeszowskim więzieniu, a potem w Krakowie na Montelupich. Nie otrzymał zgody na leczenie i operację. W stanie wycieńczenia został warunkowo zwolniony i wkrótce zmarł.