O chłodniakach warto wiedzieć

Co roku w naszym kraju diagnozuje się ok. 7500 zachorowań na chłoniaki, czyli nowotwory, które jak nazwa wskazuje atakują układ chłonny. W porównaniu z innymi nowotworami liczba nowo diagnozowanych chłoniaków rośnie najdynamiczniej, bo w ciągu ostatnich trzydziestu lat aż o 80 procent! 15 września, po raz trzeci, obchodziliśmy w Polsce Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach. Jest on organizowany przez Lymphoma Coalition – międzynarodową organizację zrzeszającą ponad 30 stowarzyszeń pacjentów chorych na chłoniaki. W naszym kraju inicjatorem akcji jest Stowarzyszenie Wspierające Chorych na Chłoniaki „Sowie Oczy”, członek Lymphoma Coalition.

Jednym z zadań organizacji jest propagowanie wiedzy na temat chłoniaków, ponieważ prawidłowa i wczesna diagnoza umożliwia w pełni skuteczną walkę z tym nowotworem. Istnieje kilkadziesiąt rodzajów chłoniaków. Każdy ma inny przebieg, wymaga odmiennego leczenia i daje różne szanse na wyleczenie. Przyczyny ich powstawania wciąż nie są znane. Zachorować mogą osoby w każdym wieku.

Objawy chłoniaka są mało charakterystyczne i nierzadko mylone z objawami infekcji. Z tego powodu chorzy z chłoniakami często są diagnozowani i leczeni zbyt późno, co znacząco zmniejsza ich szanse na wyleczenie.

Niepokój powinny wzbudzić:

• powiększone węzły chłonne na szyi, pod pachami, w pachwinach,
• znużenie, osłabienie, brak sił,
• łatwe męczenie się,
• duszności po wysiłku lub w spoczynku,
• pokasływanie,
• gwałtowne chudnięcie,
• stany gorączkowe 37,5 - 38º C nieusprawiedliwione infekcją,
• obfite pocenie się w nocy,
• uporczywe swędzenie skóry,
• bóle brzucha, dyskomfort,
• zaburzenia w oddawaniu moczu i stolca,
• u mężczyzn powiększenie lub zgrubienie jądra,
• u kobiet nieprawidłowe miesiączki,
• zmiany skórne, guzki podskórne.

Jeśli zauważymy u siebie któreś z powyższych objawów, powinniśmy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Szczególnie osoby powyżej 40. roku życia powinny zwrócić uwagę na te objawy, ponieważ chłoniak u osób w tym wieku przebiega łagodniej niż u osób młodszych i można przeoczyć jego rozwój.