Papież Jan Paweł II podczas pobytu w Bydgoszczy 7 czerwca 1999 r. powiedział: „Za szczególną powinność naszego pokolenia w Kościele uważam zebranie wszystkich świadectw o tych, którzy dali życie za Chrystusa. Nasz wiek, nasze stulecie ma swe szczególne martyrologium jeszcze nie w pełni spisane. Trzeba je zbadać, trzeba je stwierdzić, trzeba je spisać. Tak jak spisały martyrologię pierwsze wieki Kościoła i to jest do dzisiaj naszą siłą, tamto świadectwo męczenników pierwszych stuleci”.
Wprawdzie zachęta Ojca Świętego odnosi się do męczenników, to jednak możemy ją rozszerzyć na wszystkich świadków wiary. [...] Każdy świadek żywej wiary, poprzez styl swego życia, przez doskonałe zjednoczenie z Chrystusem, pozostawił nam jakiś wzór życia chrześcijańskiego.
Jednym z owoców Synodu Archidiecezji Poznańskiej powinno być zebranie biografii świadków wiary, którzy żyli na terenie archidiecezji. [...] W tym celu należy przeprowadzić w poszczególnych parafiach archidiecezji poznańskiej opracowanie biografii świadków wiary. W skład grupy redagującej w parafii powinni wchodzić: proboszcz, nauczyciele historii, pasjonaci – regionaliści.
Na pierwszym etapie prac należy zebrać wstępne informacje dotyczące życia i sylwetki duchowej świadka wiary, według następującego schematu:
Zebranie informacji
Podstawowe informacje o osobie zeznającej:
A. Życie świadka wiary
Podstawowe informacje o świadku wiary i najważniejsze wydarzenia z jego życia (curriculum vitae). Jakim był człowiekiem? Jakie były okoliczności jego śmierci?
B. Postawa duchowa świadka wiary
Cechy charakterystyczne osobowości ludzkiej i chrześcijańskiej.
Jak wyglądał rozwój jego wiary w różnych okresach jego życia?
Jak wyglądało jego życie sakramentalne, modlitwa? Do jakich świętych żywił osobiste nabożeństwo i z czego ono wynikało?
Jak rozumiał wypełnianie woli Bożej i w jaki sposób realizował to w swoim życiu?
Jak układały się jego relacje z bliźnimi?
Co można powiedzieć o jego męstwie? (sposób znoszenia cierpień, cierpliwość w konkretnych sytuacjach życiowych)
Czy był człowiekiem ascezy? Jakie umartwienia praktykował?
Jaki miał stosunek do dóbr materialnych?
W jaki sposób świadek wiary praktykował posłuszeństwo wobec postanowień Kościoła?
Jak praktykował ducha ewangelicznej pokory i prostoty?
Czy w praktykowaniu cnót chrześcijańskich zachowywał równowagę, stałość, wytrwałość? Czy praktykował je w sposób ponadprzeciętny, heroiczny?
Czy w jego życiu miały miejsce niezwykłe zjawiska, jak ekstazy, widzenia, proroctwa, uzdrowienia itp.?
Jaką opinią cieszył się za życia w różnych środowiskach?
Czy pozostawił po sobie jakąś spuściznę literacką? Czy istnieje jakaś literatura dotycząca osoby i dzieła świadka wiary?
Opracowanie materiału
Opracowanie postaci świadka wiary powinno być dokonane w formie opisowej, przy zachowaniu problemów zawartych w powyższych pytaniach [podajemy jedynie ich wybór – przyp. red.]. Winien nad tym czuwać ksiądz proboszcz. Nie wystarczy odpowiedzieć „Tak” lub „Nie”, ale dobrze jest podać przykłady z życia świadka wiary, które obrazują dany problem.
Zebrane informacje należy przekazać do Referatu Beatyfikacji i Kanonizacji Kurii Metropolitalnej w Poznaniu, gdzie zostaną poddane merytorycznej ocenie. Zbiór tak opracowanych biografii stanowić będzie materiał do publikacji poświęconej świadkom wiary z archidiecezji poznańskiej.
Skrót instrukcji opracowanej w Referacie Beatyfikacji i Kanonizacji poznańskiej Kurii Metropolitalnej pt. „Wskazania dotyczące świadków wiary z Archidiecezji Poznańskiej.”