Drugiego czerwca w parafii Matki Bożej Fatimskiej we Włocławku odbywały się obchody 50. rocznicy śmierci o. Józefa Jana Litomiskiego – założyciela i przez wiele lat przełożonego generalnego Zgromadzenia Braci Pocieszycieli z Getsemani. Brała w nich udział delegacja domu generalnego zgromadzenia z Bratysławy, pod przewodnictwem wikariusza generalnego o. Augustyna M. Kardoša CCG. Uroczystej Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił ordynariusz włocławski Wiesław Alojzy Mering. We Mszy św. uczestniczyli biskupi: Stanisław Gębicki i Czesław Lewandowski oraz liczni kapłani.
W słowie powitalnym prowincjał o. Świerad M. Pettke CCG zwrócił uwagę, że Zgromadzenie Braci Pocieszycieli z Getsemani w Polsce dziękuje Bożej Opatrzności za dar życia o. Józefa Jana Litomiskiego (1883-1956), dar jego powołania, wytrwałości w próbach i prześladowaniach znoszonych dla Ewangelii, a nade wszystko za charyzmat, zbudowany na fundamencie charyzmatów apostołów i proroków.
W homilii bp Mering nawiązał do Ewangelii dnia i potrójnego pytania Jezusa skierowanego do Szymona Piotra: „Czy miłujesz mnie więcej?”. W kontekście tych słów odwoływał się do biografii o. Litomiskiego. Wydarzeniem przełomowym w jego powołaniu była I wojna światowa i jej tragiczne skutki: jeńcy, ranni żołnierze, umierający ludzie. Jest prawdziwym patronem Europy, gdyż opieką obejmował ludzi różnych narodowości: Czechów, Słowaków, Polaków, Ukraińców i innych pobratymców. Widząc cierpienie, sam cierpiał. Odczuwał ból serca z powodu zła i nieszczęść, jakie towarzyszyły cierpieniu. Wtedy pojawiła się idea założenia Zgromadzenia Pocieszycieli Cierpiącego Serca Zbawiciela, które pokutą, pracą apostolską i modlitwą będzie starało się wynagrodzić Jezusowi za grzechy ludzi.
Spotkanie o. Litomiskiego z Piusem XI (1922 r.) zaowocowało papieskim błogosławieństwem na powstanie nowego zgromadzenia. Imponujący rozwój zakonu o słowiańskich korzeniach przerwała wojna, a później wydarzenia roku 1950, w którym w Czechosłowacji nastąpiła kasata wszystkich zakonów. W kwietniu aresztowano członków zgromadzeń męskich, w sierpniu – żeńskich. Uwięziony został również o. Józef Jan Litomiski. Po zwolnieniu z więzienia nie odzyskał już pełni zdrowia. Jego ziemskie życie zgasło 6 czerwca 1956 r. Jest pochowany na historycznym cmentarzu Vysehrad w Pradze.
Biskup Mering wyróżnił także inne rysy charyzmatu o. Litomiskiego, którego duchowymi spadkobiercami są bracia pocieszyciele z Getsemani: konieczność stałego nawracania serca i czynienia pokuty oraz pielęgnowanie modlitwy i przypomnianej przez Ojca Świętego Benedykta XVI potrzeby adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Prośba Chrystusa z Ogrójca, która zainspirowała i porwała o. Józefa: „Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną” – jest wypowiadana teraz wobec każdego z nas. Jezus prosi nas, abyśmy z Nim zostali, trwali z Nim poprzez modlitwę, solidarność z cierpiącymi i potrzebującymi oraz przez dążenie do świętości i pracę nad nawróceniem serca.
10 czerwca zakonnicy udali się do Pragi, aby nad grobem założyciela i charyzmatycznego przełożonego obchodzić jubileusz 50. rocznicy jego śmierci oraz modlić się o duchowe umocnienie i błogosławieństwo w wypełnianiu przesłania, jakie Duch Święty Pocieszyciel zapisał w sercu o. Józefa Jana Litomiskiego.
Zgromadzenie Braci Pocieszycieli z Getsemani (Congregatio Consolatorum de Gethsemani – CCG) pracuje wśród więźniów, bezdomnych, uzależnionych i konających, a zwłaszcza wśród tych, którzy odrzucili miłość Bożą, narażając się na niebezpieczeństwo wiecznego potępienia.
Dom główny zgromadzenia znajduje się w najstarszym sanktuarium maryjnym środkowej Europy: w Mariance nieopodal Bratysławy (Słowacja). W Polsce pierwszą placówkę braci pocieszycieli założono we Wrocławiu, w 1982 r. Do Włocławka zgromadzenie przeniosło się w 1994 r. Tu mieści się dom prowincjalny, w którym odbywa się formacja kleryków i braci zakonnych. Bracia pocieszyciele pełnią posługę duszpasterską wśród skazanych, osadzonych w miejscowym zakładzie karnym. Są duszpasterzami parafii Matki Bożej Fatimskiej, gdzie wznoszona jest świątynia – sanktuarium Męczeństwa Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. Opiekują się bezdomnymi i uzależnionymi w schroniskach św. Brata Alberta w Pępicach k. Brzegu oraz w Inowrocławiu.
Pocieszyciele z polskiej Prowincji pracują też w Rosji (Sankt Petersburg), Słowacji (Zlate Moravce i Bratysława), Czechach (Praga) i w Austrii (Wiedeń).