Niebezpieczeństwo (godzina) śmierci
Kapłan udzielający sakramentów św. wiernemu znajdującemu się w niebezpieczeństwie śmierci nie powinien pominąć także udzielenia mu błogosławieństwa apostolskiego, które niesie z sobą odpust zupełny na godzinę śmierci. Jeżeli nie ma kapłana, który by to uczynił, Święta Matka Kościół dyspensując od zachowania przepisanej formy, udziela łaskawie wspomnianemu wiernemu tegoż odpustu, o ile miał on za życia zwyczaj stałego odmawiania jakichkolwiek modlitw. Ten zwyczaj odmawiania za życia jakichkolwiek modlitw zastępuje w danym wypadku trzy zwyczajne warunki wymagane do uzyskania odpustu zupełnego, a więc spowiedź sakramentalną, Komunię Eucharystyczną oraz modlitwę w intencjach Ojca Świętego. Do uzyskania tego odpustu zupełnego chwalebną jest rzeczą posłużyć się krucyfiksem lub krzyżem. Odpust zupełny w godzinie śmierci może uzyskać wierny niezależnie od tego, że już tego samego dnia uzyskał inny odpust zupełny.
Używanie przedmiotów pobożności
Odpust zupełny zostaje udzielony wiernemu, który w uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła z należną czcią użyje przedmiotu pobożności, a więc: krucyfiksu, krzyża, różańca, szkaplerza lub medalika, poświęconego przez papieża albo przez jakiegoś biskupa, dodając jeszcze jakąkolwiek zatwierdzoną prawnie formułę wyznania wiary.
Odpust cząstkowy zostaje udzielony wiernemu, który użyje zgodnie z przeznaczeniem tego przedmiotu pobożności, jeśli został on uprzednio poświęcony przez kapłana lub diakona.
Modlitwa myślna
Odpust cząstkowy zostaje udzielony wiernemu, który dla osobistego zbudowania podejmie pobożnie modlitwę myślną.
Uczestnictwo w konferencjach ascetycznych
Odpust zupełny zostaje udzielony wiernemu, który w czasie misji świętych wysłuchał kilku kazań, a oprócz tego uczestniczył w uroczystym zakończeniu tych ćwiczeń duchownych.
Odpust cząstkowy natomiast zostaje udzielony wiernemu, który uważnie i pobożnie będzie uczestniczył w innego rodzaju przepowiadaniu słowa Bożego.