Na zakończenie rekolekcyjnej sesji modlitwy mistrz wytłumaczył uczniom znak pobożnie złożonych na sercu dłoni i pochylonej w pokorze głowy: „Nasza głowa zwraca się ku sercu, na którym spoczywają dłonie, w porannym akcie uznania jego pierwszeństwa przed umysłem. To ono prowadzi nas ku życiu, gdyż jest w nim jego Źródło”.
Serce otwarte włócznią grzechu
Co mówi nam Serce Jezusa i czego uczy, kiedy zwracamy się ku niemu i zaczynamy wsłuchiwać się w jego rytm? Rytm Serca Boga i naszego serca.
Po pierwsze o bezinteresownej miłości Boga. Ramiona otwarte, serce w pełni odsłonięte. Gest Jezusa na krzyżu, który w ostatnim akcie miłości chce powiedzieć każdemu człowiekowi o swojej bezwarunkowej miłości. Te ramiona nie zamkną się przed nikim, niezależnie od przyklejonej przez siebie czy innych etykiety grzechu. „Im większy grzesznik, tym ma większe prawo do mojego miłosierdzia” (Dz 723) – powie Jezus ustami św. Faustyny.
Pełna treść artykułu w Przewodniku Katolickim 25/2025, na stronie dostępna od 17.07.2025