Stało się ono okazją do przypomnienia podstawowych prawd o godności małżeństwa i rodziny oraz refleksji nad ich kondycją. Homilia kard. Stanisława Dziwisza, głównego celebransa uroczystej Eucharystii, wiele razy była przerywana gromkimi brawami. Metropolita przypominał, że małżeństwo to kobieta plus mężczyzna, że dziecko ma prawo rozwijać się w przyjaznym łonie matki, a nie przechowalni niskich temperatur, że tzw. związki partnerskie to „zasadnicze nieporozumienie”, że ma prawo do życia, nawet jeśli wystawiono mu diagnozę niepełnosprawności, że jest największym dobrem nie tylko rodziny, ale państwa i społeczeństwa. Wszystkie słowa metropolity zostały przyjęte z aprobatą.
I ślubuję ci…
Wzruszającym momentem było odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. – Dobrze jest spojrzeć na dzień swojego ślubu i ślubowanej miłości w świetle osobistych doświadczeń minionych lat, aby mimo trudności, które przecież są wpisane w projekt życia małżeńskiego, odnowić i potwierdzić w sposób jeszcze bardziej dojrzały gotowość dalszej wędrówki razem, we dwoje, dziękując Bogu za przebyty już odcinek wspólnej drogi i czerpiąc duchowe siły do dalszej wędrówki – mówił kard. Dziwisz i zachęcał, aby małżonkowie podali sobie prawe ręce. Najpierw nieśmiało, a po chwili z wielką ufnością, tysiące małżonków – i nowożeńców, i pradziadków – potwierdziło swoją wzajemną miłość.
Pomoc
Święto rodziny to także okazja, by polecać Bogu potrzebujących. W procesji z darami niesiona była księga Duchowej Adopcji z wpisami 15 314 osób, które obiecały modlić się za nienarodzone życie oraz dary dla osieroconych dzieci SOS Wioski Dziecięce.