Jedno z kwietniowych wydań „Przewodnika Katolickiego” sprzed 75 lat otwierała przejmująca grafika, wyobrażająca męczeństwo świętego Wojciecha. Redakcja zaprezentowała też na swych łamach jako pierwsza unikatową serię reprodukcji płaskorzeźb z katedry gnieźnieńskiej.
Kult św. Wojciecha był szczególnie pielęgnowany przez przedwojenną redakcję „Przewodnika Katolickiego”. Nie mogło być inaczej w czasopiśmie wydawanym przez Drukarnię i Księgarnię św. Wojciecha, powołaną do życia w jubileuszowym, świętowojciechowym roku 1897 przez arcybiskupa gnieźnieńskiego i poznańskiego Floriana Stablewskiego.
Wojciechowy patronat
Z okazji kolejnej uroczystości św. Wojciecha, 75 lat temu, w 1936 r., „Przewodnik Katolicki” zaprezentował czytelnikom reprodukcję serii płaskorzeźb autorstwa o. Efrema z Kcyni, „zdobiących wspaniałe wnętrze katedry gnieźnieńskiej”. Płaskorzeźby prezentujące heroiczne i hagiograficzne sceny z życia św. Wojciecha otoczone były w numerze „Przewodnika” na 19 kwietnia 1936 r., obszernym artykułem. Bazując na historii życia i misjonarskiej działalności świętego patrona w X w., artykuł odnosił się do ówczesnych czasów: „Dziś ziemia jest ogromnem pobojowiskiem. Codziennie tysiące staczają bój ostatni, każdego dnia 88 tysięcy kona, a co sekundę jedno ulata życie, a jednak pozostajemy zimni, nietknięci, gdyż patrzymy na smutny pochód nieubłaganej żniwiarki, jako na rzecz najzupełniej naturalną”.
Opisując dramatyczne burze polityczne, jakie towarzyszyły X stuleciu, w którym żył św. Wojciech, autor artykułu wskazywał na wielkość i nadprzyrodzony charakter Kościoła, dzięki Opatrzności przechodzącego wytrwale przez dziejowy zamęt: „Gdyby Kościół był tylko dziełem ludzkim, ten jeden wiek X, to jedno sto lat wystarczyłoby najzupełniej, by Kościół pogrążyć w odmęcie i doszczętnie go zniszczyć! Ale Opatrzność, która powołała go do życia, nie pozwala mu zginąć. Czuwa nad nim nawet w tem starsznem dziesiątem stuleciu”.
Katolik w polityce
Z artykułem, obrazującym trudny X wiek i zagrożenia dla Kościoła, jakie były udziałem tamtejszych pokoleń, w tym św. Wojciecha, sąsiadował w numerze na 19 kwietnia 1939 r. krótki felieton, zatytułowany „Katolik w polityce”. Przytoczone w nim słowa z orędzia prymasa Augusta Hlonda są w Polsce nadal aktualne, po 75 latach, w II dekadzie XXI w.: „Klęską dzisiejszego życia publicznego jest nienawiść, która dzieli obywateli państwa na nieprzejednane obozy. Zpod organizacyjnego sztandaru z wizerunkiem Bogarodzicy nie wolno siać zdziczenia politycznego, klasowej nienawiści, rozterki narodowej”. Obok tak ostrej krytyki życia politycznego i stosunków społecznych w Polsce przed 75 laty, redakcja „Przewodnika Katolickiego”, skupiona wokół nauczania prymasa Augusta Hlonda, zauważała z naciskiem: „Katolik wszędzie zostaje katolikiem: w kościele, w domu, na zabawie, na zebraniu politycznem, na urzędzie, w wojsku, w Sejmie czy Senacie. Katolik zawsze i wszędzie katolikiem zostać powinien. Niestety nie zawsze tak się dzieje, a zwłaszcza często widzi się i słyszy w polityce katolików, którzy jako politycy nie mówią i nie czynią po katolicku, poddając”. Tę diagnozę „Przewodnik” kończył apelem: „Ziemię polską nazwał Krasiński «ziemią mogił rycerskich i krzyżów». Bowiem na strażnicy każdej wsi ustawił lud polski to godło zbawienia: krzyż. Nie spuszczajmyż go z oczu i w pracach społeczno-katolickich. Nie zgubmy w nich, katolicy, myśli Bożej, a nade wszystko – zasady chrześcijańskiej miłości Boga i bliźniego”.
Jakże bardzo te „Przewodnikowe” apele sprzed 75 lat trzeba powtarzać i w dzisiejszej Polsce.
W cytatach zachowano oryginalną pisownię