Logo Przewdonik Katolicki

Kiedy rodzice potrzebują wsparcia?

Bogna Białecka
Fot.

Gdy dziecko zaczyna dojrzewać, niektóre rodziny radzą sobie dobrze, inne potrzebują pomocy. Jednak często trudno ocenić , czy jesteśmy nadopiekuńczy, czy rzeczywiście przydałaby się konsultacja psychoterapeuty.

 

 

Dr Mark Gregston, specjalizujący się w pracy z nastolatkami, opracował test, który może pomóc w tej ocenie.

Zastanów się, na ile poniższe zdania opisują waszą sytuację rodzinną. Oceń w skali od 0 do 5.

 0 - nigdy

1

2

3

4

5 - zawsze

 

1)      Rodzina odczuwa stres w związku z zachowaniami nastoletniego dziecka. Dziecko odrzuca wszystko, o co poprosicie lub co powiecie, a to prowadzi do ciągłych konfliktów. Bywa, że wchodzi do pokoju w taki sposób, że czujecie się spięci.

2)      Widzicie znaczącą zmianę w dominującym nastroju dziecka. Staje się zapominalskie, agresywne, wybuchowe, depresyjne lub niespokojne. W rezultacie ma gorsze oceny w szkole, rzuca hobby, zrywa z przyjaciółmi.

3)      Dziecko staje się bezczelne. Okazuje brak szacunku, okłamuje was, nie troszczy się o konsekwencje swego zachowania, nie przejmuje się przyszłością, poddaje się impulsom chwili.

4)      Dziecko otwarcie się buntuje. Odmawia podporządkowania się obowiązującym w domu zasadom. Może wyrażać to przez bierną lub otwartą agresję.

5)      Pojawiły się niebezpieczne dla zdrowia zachowania. Dziecko jest autoagresywne – tnie się, ma zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia), sięga po papierosy, alkohol, narkotyki lub angażuje w relacje seksualne.

6)      Zachowuje się agresywnie wobec otoczenia. Byliście świadkami, jak  wasz nastolatek tracił panowanie nad sobą – niszczył przedmioty, dokuczał zwierzętom lub znęcał się nad rodzeństwem. Zdarzyło mu się coś ukraść (np. pieniądze z portfela).

7)      Zachowuje się egoistycznie. Uważa, że jest centrum rodziny, a wszyscy powinni się do niego (niej) dostosowywać. Aby uzyskać to, co chce, stosuje manipulację, groźby, wymuszenia.

8)      Odmawia bycia częścią rodziny. Nie chce uczestniczyć w wydarzeniach rodzinnych (nawet takich jak wspólny obiad), manifestuje narastającą niechęć lub wręcz nienawiść wobec rodziny.

9)      Dziecko jest uzależnione od rówieśników. Widzicie, że jego postawy, zachowania są wzorowane na postawach i zachowaniu grupy rówieśniczej, do której należy (lub chce należeć). Przejmuje ich sposób bycia, ubierania itp. Jest z nimi w nieustannym kontakcie – SMS-y, czat, rozmowy, wymykanie się z domu, itp.

 

Jeżeli uzyskaliście wynik 30 punktów wzwyż, wasza rodzina potrzebuje wsparcia ze strony psychoterapeuty, jednak warto skonsultować się z psychoterapeutą także jeśli co najmniej 5 z powyższych problemów pojawia się sporadycznie.

 

 

Gdy dziecko zaczyna dojrzewać, niektóre rodziny radzą sobie dobrze, inne potrzebują pomocy. Jednak często trudno ocenić , czy jesteśmy nadopiekuńczy, czy rzeczywiście przydałaby się konsultacja psychoterapeuty.

 

 

Dr Mark Gregston, specjalizujący się w pracy z nastolatkami, opracował test, który może pomóc w tej ocenie.

Zastanów się, na ile poniższe zdania opisują waszą sytuację rodzinną. Oceń w skali od 0 do 5.

 

0

1

2

3

4

5

Nigdy

 

 

 

Zawsze

 

1)      Rodzina odczuwa stres w związku z zachowaniami nastoletniego dziecka. Dziecko odrzuca wszystko, o co poprosicie lub co powiecie, a to prowadzi do ciągłych konfliktów. Bywa, że wchodzi do pokoju w taki sposób, że czujecie się spięci.

2)      Widzicie znaczącą zmianę w dominującym nastroju dziecka. Staje się zapominalskie, agresywne, wybuchowe, depresyjne lub niespokojne. W rezultacie ma gorsze oceny w szkole, rzuca hobby, zrywa z przyjaciółmi.

3)      Dziecko staje się bezczelne. Okazuje brak szacunku, okłamuje was, nie troszczy się o konsekwencje swego zachowania, nie przejmuje się przyszłością, poddaje się impulsom chwili.

4)      Dziecko otwarcie się buntuje. Odmawia podporządkowania się obowiązującym w domu zasadom. Może wyrażać to przez bierną lub otwartą agresję.

5)      Pojawiły się niebezpieczne dla zdrowia zachowania. Dziecko jest autoagresywne ? tnie się, ma zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia), sięga po papierosy, alkohol, narkotyki lub angażuje w relacje seksualne.

6)      Zachowuje się agresywnie wobec otoczenia. Byliście świadkami, jak  wasz nastolatek tracił panowanie nad sobą ? niszczył przedmioty, dokuczał zwierzętom lub znęcał się nad rodzeństwem. Zdarzyło mu się coś ukraść (np. pieniądze z portfela).

7)      Zachowuje się egoistycznie. Uważa, że jest centrum rodziny, a wszyscy powinni się do niego (niej) dostosowywać. Aby uzyskać to, co chce, stosuje manipulację, groźby, wymuszenia.

8)      Odmawia bycia częścią rodziny. Nie chce uczestniczyć w wydarzeniach rodzinnych (nawet takich jak wspólny obiad), manifestuje narastającą niechęć lub wręcz nienawiść wobec rodziny.

9)      Dziecko jest uzależnione od rówieśników. Widzicie, że jego postawy, zachowania są wzorowane na postawach i zachowaniu grupy rówieśniczej, do której należy (lub chce należeć). Przejmuje ich sposób bycia, ubierania itp. Jest z nimi w nieustannym kontakcie ? SMS-y, czat, rozmowy, wymykanie się z domu, itp.

 

Jeżeli uzyskaliście wynik 30 punktów wzwyż, wasza rodzina potrzebuje wsparcia ze strony psychoterapeuty, jednak warto skonsultować się z psychoterapeutą także jeśli co najmniej 5 z powyższych problemów pojawia się sporadycznie.

 

 

opr. na podst.  ?Warning Signs That Your Teen May Need Professional Help" Mark Gregston, www.heartlightministries.org data dostępu 10 lipca 2009

 

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki