Szafarzami sakramentów w Kościele są księża. I choć ważność sakramentów nie zależy od ich świętości, Kościołowi zależy na tym, aby duchowni nieustannie się uświęcali. Dlatego wzywa nas do modlitwy za kapłanów.
– Świat i Kościół potrzebują kapłanów, świętych kapłanów – mówił Benedykt XVI do zebranych na Jasnej Górze duchownych podczas zeszłorocznej pielgrzymki do Polski. Wezwanie to wielokrotnie powtarzał również Jan Paweł II. – Kościół potrzebuje świętych kapłanów, którzy będą wychowawcami świętych nowego tysiąclecia – przekonywał na Malcie w 2004 r. A w Liście do kapłanów na Wielki Czwartek z 1995 r. przypominał o „obowiązku dążenia do świętości”, do bycia „sługami świętości wobec ludzi powierzonych naszej duszpasterskiej trosce”.
Kościół prosi o modlitwę za kapłanów w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (15 czerwca). Jak podkreślił w 2003 r. Jan Paweł II – nieprzypadkowo. – Św. José María Escriva powiedział: „Bóg posługuje się nami jak pochodniami”. Skąd mielibyśmy jednak wziąć ogień do tych pochodni światła i świętości, jeśli nie z serca Chrystusa, niewyczerpanego źródła miłości?
Dlaczego tak ważna jest troska o świętość kapłanów? Bo, jak podkreślają młodzi, kapłan gorliwy w swej duszpasterskiej pracy, oddany Bogu, rozmiłowany w Eucharystii staje się dla innych autentyczny. Kiedy nie ma rozdźwięku między tym, co kapłan głosi, a tym, co robi, jest przekonujący. To dlatego z taką pewnością Jan Paweł II napisał w książce „Dar i Tajemnica”, że „trwałe owoce duszpasterskich trudów rodzą się na podłożu świętości kapłańskich serc”.
Święty kapłan nie musi znać się na polityce czy gospodarce. Powinien być raczej ekspertem w sprawach duchowych. Benedykt XVI, przemawiając w ubiegłym roku do duchownych w archikatedrze św. Jana w Warszawie, nazwał kapłana specjalistą od spotkania człowieka z Bogiem. Apelował do duchownych: „Trwajcie mocni w wierze! Również wam powierzam to motto mojej pielgrzymki. Bądźcie autentyczni w waszym życiu i posłudze. Wpatrzeni w Chrystusa, żyjcie życiem skromnym, solidarni z wiernymi, do których jesteście posłani. Służcie wszystkim, czekając na nich w parafiach i konfesjonałach, towarzyszcie nowym ruchom i wspólnotom, wspierajcie rodziny, nie traćcie więzi z młodzieżą, pamiętajcie o ubogich i opuszczonych. Gdy będziecie żyli wiarą, Duch Święty wam podpowie, co macie mówić, jak macie służyć. Będziecie mogli zawsze liczyć na pomoc Tej, która przewodzi Kościołowi w wierze”.
Dzień modlitw o świętość kapłanów jest znaczącym sygnałem, że Kościół troszczy się o księży. Jest to ważne w kontekście różnych skandali, dramatów, odejść duchownych, które go doświadczały i doświadczać będą. Księży dotykają te same problemy, co każdego chrześcijanina; nie spadli z nieba, są tak samo podatni na grzech, a może i bardziej niż każdy z nas. Dziś mało się mówi o szatanie, ale nie możemy zapominać, że on istnieje i działa. Czy mógłby odpuścić wodzenia na pokuszenie kapłana, który pozyskuje ludzi dla Chrystusa, który w imię Boga odpuszcza grzechy i udzielając chrztu mocą Ducha św. gładzi grzech pierworodny? Szatan podwaja i potraja swoje wysiłki, by sprowadzić księdza na manowce, by odwieść go od wierności i posługi Kościołowi. Tym bardziej powinniśmy się modlić za tych, którzy w imieniu Chrystusa sprawują dla nas sakramenty.
Wojciech Nowicki
Św. Jan Maria Vianney o kapłaństwie
Gdybyśmy nie mieli sakramentu Kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana. Kto Go umieścił w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął naszą duszę u początku jej życia? Kapłan. Kto ją żywi, by dać jej siłę na wędrówkę? Kapłan. Kto ją przygotuje na spotkanie z Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, ciągle kapłan… A gdy dusza będzie umierała, kto ją ożywi, kto jej udzieli ciszy i pokoju? I tu kapłan
Nie można sobie przypomnieć ani jednego dobrodziejstwa Boga bez spotkania obok tego wspomnienia obrazu kapłana.
Komu Bóg ciebie powierzył? Kapłanowi. I powiedział mu: - Przyjacielu, miej o nim staranie, gdy wrócę, wszystko ci zapłacę! – Gdy widzisz kapłana, powinieneś powiedzieć: - To jest ten, który mnie uczynił dzieckiem Bożym… ten, który mnie oczyścił po moim grzechu… ten, który daje pokarm mojej duszy.Idź, wyspowiadaj się Matce Bożej lub aniołowi. Czy rozgrzeszą cię? Czy dadzą ci Ciało i Krew Pana? Nie, Najświętsza Panna nie może sprowadzić swego Boskiego Syna w Hostii. Mógłbyś mieć dwustu aniołów i nie mogliby cię rozgrzeszyć. A kapłan, choćby najprostszy – może. Może ci powiedzieć: idź w pokoju, ja ci przebaczam. O, jakże wielki jest kapłan! Jakiż to zaszczyt dla stworzenia!
Kapłan nie jest kapłanem dla siebie. Nie udziela sobie absolucji, nie udziela sobie sakramentów. Nie jest dla siebie. Jest dla was.
Im kto jest pokorniejszy, tym większą świętość osiągnie.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Modlitwa Jana XXIII za duchowieństwo
O Jezu, Wieczny Kapłanie, który zapaliłeś w świecie płomień nigdy nie gasnący! Dozwól uczestniczyć w niepokojach Twego Boskiego Serca tym, którzy zostali wybrani na pasterzy. Tym duszom szlachetnym, którym udzieliłeś pełni kapłaństwa, daj łaskę przynoszenia Ci zaszczytu w Twym świętym Kościele. Obok nich zaś pomnażaj nieustannie liczbę nowych i żarliwych apostołów Twego Królestwa, dla zbawienia wszystkich narodów.
O Panie, spraw, aby w pokoju i pracy w niezamąconym ładzie, ludy i narody żyły w pomyślności, z Twym nie mającym granic błogosławieństwem, i aby Kościół Twój stale rozszerzał pomyślnie swoją zbawienną misję. Ocal, Panie, lud Twój i błogosław dziedzictwu Twojemu: rządź nim i prowadź go po wieczne czasy. Amen.