W święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, 8 września, w bydgoskiej katedrze bp Jan Tyrawa odprawił uroczystą Mszę Świętą, która była zwieńczeniem trwających ponad tydzień Dni Modlitw. W ten sposób ruchy i stowarzyszenia katolickie przygotowywały się do odpustu ku czci Matki Bożej Pięknej Miłości.

Podczas centralnych uroczystości biskup bydgoski podkreślił, że cechą wyróżniającą naszą polską tradycję zawsze były odpusty - święta patronalne, czyli patrocinium. - One były rzeczywiście obchodzone - i duchowo, i zewnętrznie - z całą bogatą oprawą ludową. Mam nadzieję, że te nasze doroczne spotkania w katedrze będą czymś integrującym, budującym i tworzącym pewną więź i solidarność międzyludzką - podkreślił ordynariusz.
Uroczystości odpustowe przyczyniły się do integracji całej społeczności diecezjalnej. Przez ponad dziesięć dni w katedrze na wspólnej modlitwie gromadzili się wierni z różnych grup i stowarzyszeń. Dla proboszcza katedry, ks. prałata Zbigniewa Maruszewskiego, odpust ku czci patronki miasta to ważny moment w życiu młodej diecezji. - Jest to okazja do świętowania. Bydgoszczanom, i w ogóle Polakom, brakuje radości ducha. Codzienne problemy sprawiają, że nie potrafimy się cieszyć z najprostszych rzeczy. Trzeba docenić to, że Matka Boża jest z nami od wieków - w cudownym wizerunku, który przyciąga do bydgoskiego sanktuarium pielgrzymów z całej Polski - przyznał ks. Maruszewski.
Na zakończenie uroczystości odpustowych biskup Jan Tyrawa zawierzył opiece Matki Bożej Pięknej Miłości wszystkich wiernych i cały Kościół diecezji bydgoskiej. Początki szczególnego kultu maryjnego w Bydgoszczy sięgają końca XV wieku. O wielkiej czci dla cudownego wizerunku świadczą m.in. liczne wota ofiarowane przez wiernych. W 1794 roku przeznaczono je na cele powstania narodowego - uzyskano wówczas niebagatelną sumę 220 grzywien, czyli ponad 14 tysięcy ówczesnych złotych polskich. Późnogotycki obraz Matki Bożej z Różą - patronki miasta - datowany jest na początek XVI wieku. Jego fundatorem był Jan Kościelecki, wojewoda inowrocławski, starosta bydgoski i malborski, który umieścił płótno w ołtarzu jako wotum za zakończoną wojnę trzynastoletnią, podczas której Bydgoszcz była kwaterą główną Kazimierza Jagiellończyka. Wybitny znawca sztuki - prof. Tadeusz Dobrowolski - odnotował, że "jest to najpiękniejsza ze wszystkich znanych polskich podobizn Dziewicy".