Zmiany przepisów prawnych, które obowiązują od 1 stycznia 2003 roku, objęły również prawo konsumenckie. Klient zyskał szerszą ochronę prawną. Ponadto określone zostały jasno zasady uczciwej konkurencji, mające duże znaczenie dla klientów i małych przedsiębiorstw.
Przede wszystkim sprzedawca jest zobowiązany podać do wiadomości kupującego aktualny koszt oferowanego towaru oraz cenę jednostkową. Reklamując towar lub usługę, sprzedawca musi podać termin obowiązywania danej ceny. Jeżeli towar sprzedawany jest po cenie promocyjnej lub obniżonej - obok wartości dotychczasowej należy umieścić cenę obowiązującą, uwzględniającą rabat. Placówki handlowe mają obowiązek przy towarach przecenionych podać informację o przecenie, okresie jej obowiązywania i przyczynie jej dokonania. To samo dotyczy podwyżki cen towarów.
Przedsiębiorcy, prowadzący działalność usługową w zakresie gastronomii i hotelarstwa, muszą udostępnić swoim klientom aktualny i dokładny cennik. W restauracji powinniśmy w cenniku znaleźć więc przy każdej szczegółowo opisanej potrawie określenie jednostki miary zawartej w porcji, ilość głównego składnika oraz dodatków i napojów wraz z odrębnie określonymi cenami. W hotelu natomiast powinien znaleźć się katalog zawierający aktualne ceny noclegu, wyżywienia lub innych oferowanych usług, na przykład koszt połączenia telefonicznego lub za jeden impuls telefoniczny. Dzięki takiemu szczegółowemu określeniu cen można uniknąć wprowadzenia konsumenta w błąd.
W sklepach samoobsługowych często zdarza się, że cena odczytana na podstawie kodu kreskowego jest inna od ceny uwidocznionej przy identycznym towarze. Dla uniknięcia nieporozumień ustawodawca wyraźnie określił warunki oznaczania towarów tylko kodem kreskowym bez podawania ceny. Towary nie oznaczone ceną muszą być opatrzone wywieszkami z informacją o producencie, jednostce miary i cenie jednostkowej. Dodatkowo w sklepach samoobsługowych muszą być zamontowane czytniki cen przy poszczególnych stoiskach albo obsługa musi zapewnić niezwłoczne odczytanie ceny. Ponadto cena towaru odczytana na podstawie kodu kreskowego nie może być wyższa od ceny uwidocznionej przy identycznym towarze.
Ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego określa jasno zasady sprzedaży towarów i praw oraz obowiązków stron umowy kupna-sprzedaży. Przede wszystkim sprzedawca ma obowiązek udzielić kupującemu zrozumiałych i nie wprowadzających w błąd informacji w języku polskim, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru. Chodzi tu o takie informacje jak: nazwa towaru, producent lub importer, kraj pochodzenia towaru, znak bezpieczeństwa i zgodności, informacje o dopuszczeniu towaru do obrotu w Polsce oraz inne szczegółowe dane, specyficzne dla danego rodzaju towaru, na przykład energochłonność. Wszystkie te informacje powinny również znajdować się na towarze lub jego opakowaniu.
Za tydzień kolejne informacje z zakresu prawa konsumentów.