W gronie promotorów kultu Najświętszego Serca Jezusa szczególne miejsce zajmuje św. Małgorzata Maria Alacoque, wizytka z Paray-le-Monial. To za jej pośrednictwem Zbawiciel przypomniał światu wielką tajemnicę swojej Miłości i wezwał do ustanowienia - w piątek po oktawie Bożego Ciała - święta przebłagalnego za oziębłość dusz oraz zniewagi wyrządzone Jego Sercu. Kiedy św. Małgorzata przeżywała czas największych trudności, nie znajdując zrozumienia otoczenia, wielkim wsparciem był dla niej spowiednik i kierownik duchowy Klaudiusz La Colombiare. Wkrótce on sam został żarliwym apostołem kultu Serca Zbawiciela.
Przyszedł na świat 2 lutego 1641 r. w Saint Symphorien d'Ozon, w rodzinie która wydała wiele powołań zakonnych. Studiował w kolegiach jezuickich, a kiedy skończył 18 lat, wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Został wykładowcą gramatyki i literatury, a po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych był także profesorem retoryki i ojcem duchownym. Kiedy powierzono mu misję przełożonego klasztoru wizytek w Paray-le-Monial, szczególną opiekę duchową roztoczył nad siostrą Małgorzatą, rozstrzygając o autentyzmie przeżywanych przez nią wizji mistycznych. 21 czerwca 1671 r. sam powierzył siebie Bożemu Sercu.
Potem zlecono mu posługę kapelana i spowiednika przyszłej królowej Anglii Marii, Beatrycze d'Este. Udało mu się wówczas nawrócić wielu anglikanów, w tym także jej małżonka, księcia Yorku. To był powód do aresztowania go, uwięzienia w King Bench i skazania na śmierć; ostatecznie został jednak wydalony z Anglii. Mocno schorowany, powrócił wówczas do Paray-le-Monial, gdzie zmarł 15 lutego 1682 r. Beatyfikował go w 1929 r. Pius XI, a kanonizował w 1992 r. Jan Paweł II. Pozostały po nim zapiski rekolekcyjne, kazania oraz korespondencje.