Przekonuję się o tym w szczególny sposób na przełomie jesieni i zimy, gdy co roku zaczynamy we Wspólnocie Sant’Egidio przygotowania do Wigilii z Ubogimi, czyli świętowania Bożego Narodzenia z naszymi bezdomnymi przyjaciółmi. Z tygodnia na tydzień na listę gości zapisujemy coraz więcej osób chcących zasiąść z nami do stołu i żyjemy w coraz większym stresie czy podołamy. Z dnia na dzień zgłaszają się jednak kolejne osoby, które chcą służyć innym swoimi talentami: ktoś może ulepić pierogi, ktoś inny ugotować kapustę z grzybami, ktoś przygotowuje prezenty, kto inny zajmuje się transportem, ktoś potrafi zaśpiewać kolędy, kto inny je zagrać, ktoś chce podawać do stołu, kto inny go przystraja, a jeszcze inny przy nim siada, aby goście czuli się jak w domu.
Każdy z nas nosi w sobie wspaniałe talenty. Te dary często nie są naszą zasługą, zostały nam powierzone, byśmy je rozwijali, pomnażali i służyli nimi innym. Każdy może zrobić coś dla innych. Każdy może doświadczyć radości, jaką daje bezinteresowne sprawianie radości innym. Każdy może usłyszeć te słowa: Dobrze, sługo dobry i wierny! Wejdź do radości twego Pana!
Dzisiejsza niedziela jest pierwszym ustanowionym przez papieża Franciszka Światowym Dniem Ubogich. Jego Orędzie na ten dzień zaczyna się od słów: „Miłość nie pozwala sobie na wymówki”. Nie zakopujmy więc naszych talentów, ale służmy nimi innym, zwłaszcza ubogim. Kochajmy i nie pozwalajmy sobie na wymówki.