W modlitwie uczestniczyli także bp Krzysztof Wętkowski z Gniezna oraz biskup łowicki Andrzej Franciszek Dziuba, któremu nadano tytuł „Honorowego Obywatela Gminy Łobżenica”.
Dokładnie w 2014 r. mija siedem wieków od chwili, w której król Władysław Łokietek nadał za zasługi wojenne Wincentemu Piotrowicowi Pałuce herbu Topór prawo lokacji na prawie magdeburskim miasta Łobżenicy. – Ten okres siedmiu wieków przekracza nasze wyobrażenia. To, w jaki sposób ówcześni mieszkańcy żyli, myśleli, rozpoczynając tworzenie tej wspólnoty. Jednak jedno wolno nam o nich powiedzieć, że kierowali się taką wizją świata, takim rozumieniem Boga i człowieka, które pozwoliło zbudować potężną kulturę chrześcijańską – powiedział bp Jan Tyrawa.
Po Mszy św. uczestnicy i zaproszeni goście przeszli do budynku Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II, gdzie odbyła się uroczysta sesja Rady Miejskiej w Łobżenicy. – Dzisiaj dziękujemy za historię, kulturę Krajny, za pamięć, kultywowanie tradycji i najważniejszych wartości. W całym tym procesie ważną rolę odegrała bliskość Górki Klasztornej oraz szlak handlowy, który tu przebiegał – powiedział burmistrz Łobżenicy Eugeniusz Cerlak.
Podczas sesji nadano tytuły „Honorowego Obywatela Gminy Łobżenica”. Pierwszy trafił do biskupa łowickiego Andrzeja Franciszka Dziuby. Kapłan po święceniach, które przyjął 21 czerwca 1975 r., pracował jako wikariusz w łobżenickiej parafii Świętej Trójcy. Była to parafia, z której odszedł do pracy w administracji kościelnej. „Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że biskup Dziuba zarówno w czasie pracy w sekretariacie Prymasa Polski, a następnie jako biskup łowicki, bardzo często podkreślał czas pracy w Łobżenicy i nadal to czyni. Jak sam się wypowiedział podczas wizyty w łobżenickim kościele: «Łobżenica to moja pierwsza i jedyna miłość w pracy duszpasterskiej»” – napisano w uchwale. Sam ordynariusz diecezji łowickiej podkreślił, że może te słowa jedynie potwierdzić. – Co więcej, ta miłość nie osłabła. Wręcz przeciwnie, jest jeszcze bardziej wierna. To nie jest tylko miłość wyliczona, wyrachowana, ale autentyczna. Doświadczenie duszpasterskie, które tutaj nabyłem, pracując w tej parafii, naturalnie poprzez inne zadania się zmieniało, nabierając nowych wyrazów. Jednak zawsze będę wracał do tych początków. Przybywając do Łobżenicy, nawiedziłem również sanktuarium w Górce Klasztornej, aby pokłonić się Matce Bożej, z którą – pracując tutaj – zadzierzgnąłem szczególne więzy – powiedział bp Andrzej Dziuba.
Kolejny tytuł „Honorowego Obywatela Gminy Łobżenica” nadano pośmiertnie Alojzemu Grajowi. Olimpijczyk urodził się 12 grudnia 1929 r. w Trzeboniu koło Łobżenicy, a zmarł 16 kwietnia 1983 r. w Bydgoszczy. Karierę sportową rozpoczął od Klubu Sportowego „Ogniwo” Łobżenica. Jednym z największych jego osiągnięć był udział w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach, gdzie zajął 14 miejsce w eliminacjach biegu na 5000 m. „Jego sukces staje się impulsem do zainteresowania młodych ludzi uprawnianiem sportu. Pokazuje, że ciężka praca i upór pozwala na osiąganie światowej sławy także mieszkańcom małych miejscowości” – podkreślono w uchwale.
Łobżenica liczy ok. 3200 mieszkańców. W mieście zachował się unikatowy układ urbanistyczny z dwoma rynkami. Wśród najważniejszych zabytków należy wymienić m.in. kościół Świętej Trójcy. –Dwa lata temu łobżenicka parafia obchodziła 870-lecie. Świadczy to o tym, że w momencie, kiedy nadano prawa miejskie, wspólnota istniała już od ponad 170 lat. Nosząc niejako na ramionach całe to dziedzictwo, tyle wieków istnienia, czujemy wielką odpowiedzialność za budowanie przyszłości. Musimy bez wątpienia sięgać do tych korzeni, które są tutaj jak najbardziej chrześcijańskie – powiedział proboszcz i dziekan łobżenicki ks. kanonik Karol Glesmer.
Łobżenica położona jest na Pojezierzu Krajeńskim, które pokrywa się z powierzchnią dawnej historycznej Krajny. Administracyjnie należy do województwa wielkopolskiego. Rocznicę 700-lecia uświetniły w ciągu roku m.in. liczne uroczystości oraz konkursy związane z historią miasta.