Włocławek
Z modlitwą pielgrzymów łączyły się wspólnoty parafialne. W farze św. Jana Chrzciciela Mszy św. dziękczynnej za dar nowych świętych przewodniczył o godz. 11.00 proboszcz parafii ks. Henryk Witczak w koncelebrze z ks. Januszem Boruckim, wiceoficjałem Sądu Biskupiego we Włocławku i o. Bonifacym M. Jankowiakiem CCG. Podczas Eucharystii w programie słowno-muzycznym o Janie Pawle II pt. „Dziękujemy Ci, Ojcze Święty” wystąpiła grupa uczniów z zaprzyjaźnionej z parafią Szkoły Podstawowej i Gimnazjum SPSK im. bł. Jana Pawła II w Modzerowie (o. Bonifacy jest w tej placówce katechetą). Treści przekazane przez dzieci i młodzież ukazały wiernym postać nowego polskiego świętego jako papieża Bożego Miłosierdzia, niestrudzonego głosiciela Ewangelii Chrystusowej i orędownika rodzin, przyjaciela młodzieży, wiernego syna polskiej ziemi i niestrudzonego pielgrzyma nadziei zakotwiczonej w Bogu.
Ufam, że zapamiętamy prostą i przekazaną także podczas Mszy św. w nawiślańskiej farze włocławskiej prawdę o tym, że Ojciec Święty Franciszek kanonizował dwóch wielkich mężów opatrznościowych Kościoła nie dla nich samych ani dla siebie. Kanonizował ich dla nas, katolików wszystkich czasów. Kanonizował po to, abyśmy w św. Janie XXIII i św. Janie Pawle II odnajdowali patronów, ideały, wspomożycieli. I zainspirowani ich przykładem zmieniali życie własne i innych ludzi na lepsze, godniejsze, szlachetniejsze.
Kościelec Kolski
W wigilię Niedzieli Miłosierdzia Bożego, w kościele św. Andrzeja Apostoła rozpoczęło się czuwanie modlitewne z udziałem parafian i gości. Intencją proboszcza parafii ks. kanonika Władysława Waszaka i wikariusza ks. Łukasza Matuszaka było wprowadzenie wiernych w głębię przeżyć związanych z kanonizacją bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II. Duszpasterskie starania wsparł ks. Michał Krygier, kapłan pochodzący z parafii kościeleckiej, który pełni funkcję kapelana biskupa włocławskiego Wiesława Meringa. W przygotowanie czuwania zaangażowały się także katechetki Gabriela Mikusik i Marzena Elert.
Modlitewne spotkanie rozpoczęło się o godz. 21.00 pieśnią Ave Maria Jasnogórska w wykonaniu Dominiki Jaworskiej, po czym w formie prezentacji zostały raz jeszcze przypomniane etapy życia Ojca Świętego. Młodość, lata kapłańskiej posługi i pontyfikatu, niezwykłe świadectwa wiary, przejawy miłości Boga i bliźnich. A dalej – odejście Jana Pawła II z tego świata do domu Ojca, czemu towarzyszył modlitwą cały Kościół, heroiczność jego cnót i beatyfikacja, której dokonał 1 maja 2011 r. w Rzymie papież Benedykt XVI.
Oprawę muzyczną radosnego, a zarazem refleksyjnego czuwania w kościele św. Andrzeja Apostoła zapewniła schola pod kierunkiem organisty Jerzego Lewandowskiego i parafialny zespół młodzieżowy „Credo”; pieczę nad nim ma ks. Łukasz Matuszak. O godz. 21.37, z sercami przepełnionymi wdzięcznością, zgromadzeni odśpiewali Te Deum laudamus; dziękczynny hymn Kościoła śpiewany od VI w. w chwilach doświadczenia szczególnych łask od Boga.
Sieradz
W kolegiacie Wszystkich Świętych dziękczynienie Bogu za dar świętych papieży zainaugurowano o godz. 15.00 przed Najświętszym Sakramentem, Koronką do Miłosierdzia Bożego. W ramach spotkania modlitewnego proboszcz parafii ks. prałat Marian Bronikowski przekazał delegacjom poszczególnych stanów Kanonizacyjną Iskrę Miłosierdzia. W jej blasku, na zakończenie, zebrani odśpiewali Barkę.
O godz. 20.00 rozpoczęła się dziękczynna Eucharystia za kanonizację bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II. Liturgii mszalnej przewodniczył ks. Marian Bronikowski. On też wygłosił okolicznościową homilię, w której zaakcentował wiekopomność wydarzenia oczekiwanego przez miliony wiernych na całym świecie. Prosił Boga i wiernych, aby kanonizacja wielkich papieży wydała błogosławione owoce w postaci przemiany ludzkich serc i umysłów na lepsze. Kaznodzieja, przywołując sylwetki obu papieży, wzywał wiernych do starań o uświęcenie. Nowych świętych Kościoła katolickiego określił mianem przyjaciół. To właśnie przyjaciele mogą sprawić, że stajemy się lepsi. Św. Jan XXIII i św. Jan Paweł II mogą pomóc każdemu, kto szuka w nich oparcia, żyć w sposób coraz bardziej zgodny z natchnieniami Jezusa Chrystusa. Przykład ich miłości do Boga i bliźnich może i powinna być światłem na naszej drodze ku zbawieniu. Na zakończenie ks. Bronikowski skierował do słuchaczy refleksyjne, skłaniające do kontemplacji i inspirujące do działania słowa: „Wpatrując się w oblicza świętych papieży, naszych niebiańskich przyjaciół, zastanówmy się, czego mogą oni od nas oczekiwać?”.
Postanowiłam zadać pytanie ks. prałata Bronikowskiego kilkunastu znajomym: duchownym i świeckim. Odpowiadali spontanicznie, w odruchu serca, „na poczekaniu”. Mówili o życiu pełnym wiary i jednoznaczności wyznawanych wartości. O miłosierdziu i męstwie w kwestii obrony życia ludzkiego; o wierności kapłańskiej i osób konsekrowanych. Padły słowa o miłości bez granic w życiu małżeńskim, rodzinnym, wspólnotowym i narodowym; o zrozumieniu sensu ofiary i cierpienia. Także o odpowiedzialności, dobroci, pokorze i potrzebie pogłębiania wiedzy, poszerzania horyzontów. Również o otwarciu na dialog międzyreligijny i międzyludzki oraz o wybaczaniu tym, którzy błądzą.
(w tekście wykorzystano informacje przesłane do redakcji przez Dariusza Duszeńskiego i ks. Łukasza Matuszaka oraz pochodzące ze strony www.diecezja.wloclawek.pl)