W uroczystościach dożynkowych wzięli udział rolnicy i działkowcy z 30 dekanatów archidiecezji gnieźnieńskiej oraz przedstawiciele organizacji rolniczych i kół łowieckich. Obecni byli również przedstawiciele władz Gniezna oraz zespoły folklorystyczne.
Panem świata jest Bóg
- Wieńce dożynkowe przypominają, jak bardzo człowiek w swojej egzystencji zależy od Boga, Stwórcy nieba i ziemi – mówił w homilii abp Kowalczyk. – Z nieba przychodzi deszcz, wiatr i życiodajne promienie słońca. Rolnik przygotowuje glebę, zasiewa nasiona, troszczy się o uprawę, zbiera plony. Ale to Bóg daje wzrost; On Jeden jest źródłem życia. Mimo postępu techniki, mimo nowoczesnej kultury agrarnej, nie wszystko może człowiek przewidzieć własnym rozumem, przykładem może być tegoroczna klęska powodzi, huragany, które tak dotkliwie zadały cierpienie tysiącom ludzi w różnych rejonach Polski. Te zdarzenia przypominają nie tylko rolnikom – ale nam wszystkim – że Bóg jest Panem świata, kuli ziemskiej i kosmosu.
Kościół jest z wami
- Dobrze wiemy, że niełatwe jest „dziś” polskiej wsi i rolnictwa – mówił dalej Prymas. – Tak wielu mieszkańcom wsi trudno dzisiaj włączyć się z całym wewnętrznym przekonaniem w modlitwę dziękczynienia. Niełatwo wszak dziękować, gdy piętrzą się problemy: praca na roli przestaje być opłacalna, gospodarstwa ubożeją, młodym brak na wsi perspektyw, wiele rolniczych rodzin musi nadal wyciągać proszącą rękę o zasiłek dla bezrobotnych.
A przecież to polska wieś – przez pokolenia – była ostoją trwałości tradycji religijnej i narodowej. (...) Rolnik polski przez cale wieki nie tylko żywił, ale i bronił tej swojej Matki – Ziemi. Kościół rozumie i ceni pracę rolnika, jego trud i słuszne wymagania. Kościół jest z Wami Drodzy Rolnicy! Był i pozostaje z Wami w kryzysach gospodarczych, społecznych, politycznych. Jest także z wami w tym trudnym „dziś” Narodu i Ojczyzny; w tym „dziś” polskiej wsi. Nie przestaje Kościół patrzeć na was rozkochanych w ziemi i ją uprawiających, ze szczególną miłością i ufnością. Trwając we wspólnocie Kościoła szukajmy pojednania. Pomnażajmy dar jedności polskiej wsi i całej Ojczyzny.
Reformy w duchu wspólnoty
- Jest prawdą, że polskie rolnictwo potrzebuje mądrych reform, aby zmieniający się model gospodarowania na wsi zachęcał do rozwoju, a praca na roli zapewniła godne warunki życia i rozwoju wiejskim rodzinom oraz całemu społeczeństwu – przyznał również w homilii prymas Kowalczyk. – Czas tych przemian stał się jednak dla wielu swoistą krzyżową drogą. Tym, którym szczególnie trudno pragniemy przypomnieć, że Matka Boża poszła za Jezusem krzyżową drogą, aż na Golgotę. Współcierpiała w konaniu Syna Bożego. (...) W mądrej społecznej debacie należy pokonać strach, pokonać obawy o utratę polskiej ziemi, tożsamości i dziedzictwa narodu, trzeba zawierzyć dzieje tego kraju, Matce Bożego Syna. Ta, którą w Polsce tradycja nazwała Matką Bożą Siewną, zapewne wysłucha gorliwej modlitwy i uprosi potrzebną pomoc dla wszystkich, którzy podjęli się trudnej pracy na roli. Potrzeba więc dzisiaj, aby rolnicy trwając w duchu wiary ojców, w duchu solidarności, wspomagali się nawzajem, jako wspólnota, która dobrze zna swoje obowiązki i prawa, przestrzega ich i broni. Szukaniu właściwych rozwiązań gospodarczych powinna towarzyszyć troska o zachowanie w życiu i obyczaju polskiej wsi, wielkiego dziedzictwa wiary świętej, zasad chrześcijańskiej moralności i patriotyzmu.