Z profesor Krystyną Domańską-Maćkowiak rozmawia Adam Suwart
Już po raz setny w jednej z najstarszych parafii Poznania, noszącej wezwanie św. Marcina, odbył się koncert. Cykl „Koncertów Świętomarcińskich” cieszy się dużym zainteresowaniem.
– „W kulturę człowieka od samego początku wpisany jest element piękna. Bogate dziedzictwo kultury i sztuki rozwinęło się na fundamencie chrześcijaństwa… Kościół zawsze zostawiał szeroką przestrzeń twórczą artystom” – te słowa Jana Pawła II stały się impulsem do zorganizowania stałego cyklu koncertów religijnych w kościele pw. Świętego Marcina w centrum Poznania. Po 1990 r. w wolnej, demokratycznej Polsce zaistniała możliwość swobodnej działalności artystycznej także w Kościele. Ideą „Koncertów Świętomarcińskich” jest wydobycie i przywrócenie do życia twórczości religijnej oraz umożliwienie zespołom kameralnym i solistom realizowania się jako wykonawców. Trzeba przypomnieć, iż od jesieni 1981 r. Polski Związek Chórów i Orkiestr Oddział Wielkopolski Macierz za zgodą Kurii Metropolitalnej organizował Koncerty Katedralne „Musica Sacra” dla dużych zespołów, gdyż małe ginęły w tej przestrzeni artystycznej. Oba te cykle powstały z mojej inspiracji. Pierwszy „Koncert Świętomarciński” odbył się 6 stycznia 1993 r. z repertuarem kolędowym, który zawsze przyciąga publiczność. Wykonawcą był Chór Sonantes Akademii Ekonomicznej, Maria Pawlaczyk – sopran i Elżbieta Karolak – organy. Od roku 2000 koncerty te przeszły w gestię Zakładu Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej, gdyż w większym stopniu realizatorami stali się instrumentaliści i wokaliści – absolwenci Akademii Muzycznej, a także chóry prowadzone przez pedagogów i studentów Akademii Muzycznej (od grudnia 1998 r. powierzono mi kierownictwo Zakładem Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej).
Także Papież Benedykt XVI zwraca uwagę na właściwy wymiar świętowania niedzieli, w który wpisać się może także sztuka.
– Potwierdzeniem celowości organizowania koncertów w Kościele w ostatnim czasie stała się adhortacja Benedykta XVI „Sacramentum caritatis”, w której Papież pisze o potrzebie świętowania niedzieli przez wszystkich wiernych: „Świętowanie jest źródłem autentycznej wolności, umożliwiającej przeżywanie każdego z pozostałych dni tygodnia według tego, jak przeżywało się niedzielę”. Dalej Ojciec Święty podkreśla: „dobrze jest więc, kiedy w Dzień Pański kościelne środowiska organizują inicjatywy właściwe dla chrześcijańskiej wspólnoty”. Nie świętuje się w pojedynkę, lecz zawsze w jakiejś wspólnocie, a „Koncerty Świętomarcińskie” gromadzą ludzi, aby wspólnie wielbić Boga i napełniać się radością wynikającą z przeżycia piękna.
Setny „Koncert Świętomarciński” poświęcony był pisarzowi i poecie wielkiej wiary i wielkiego talentu – Romanowi Brandstaetterowi.
– 28 września minęła bowiem 20. rocznica jego śmierci. Urodził się jako wyznawca Starego Przymierza, a zmarł jako chrześcijanin. Mówił o sobie, że nie musi się nawracać, tylko uwierzyć w Chrystusa, który według niego jest Bogiem Starego i Nowego Testamentu. Do znalezienia Chrystusa, jako Boga, doprowadziły go różne zdarzenia, uwarunkowane pracą i związanymi z nią nawykami – tak napisał w autobiografii „Przypadki mojego życia”. Do tych nawyków należało dociekanie: najpierw w Biblii szukał Boga, a potem w Nowym Testamencie odpowiedzi, kim jest Chrystus. Jego dochodzenie do prawdy polegało na osobistym wielkim wysiłku. W pokoju, w którym pracował, stał siedmioramienny świecznik, ale opleciony różańcem. Dlatego koncert jemu poświęcony wpisywał się w Święto Matki Bożej Różańcowej. Teksty Romana Brandstaettera przedstawiła utalentowana młodzież Studia Rapsodycznego CK Zamek wraz ze swym kierownikiem artystycznym – Henrykiem Dąbrowskim. Motywy muzyczne grało Trio Muzyczne Pezzo-Forte, śpiewał Zespół Świętomarciński. Niezwykle cennym i ciekawym słowem ubogacił ks. prof. dr hab. Jan Kanty Pytel. 101. „Koncert Świętomarciński” odbędzie się 11 listopada o godzinie 16.45, połączony z uroczystymi Nieszporami ku czci Świętego Marcina.