Przyszłość ponad podziałami

30 czerwca ogłoszony został List Benedykta XVI do katolików w Chińskiej Republice Ludowej, datowany na 27 maja br. Dokument skupia się na sprawach religijnych i zasadniczo składa się z dwóch części. Wpierw Papież omawia sytuację Kościoła w Chinach, uwzględniając przy tym specyficzne warunki kraju, podziały panujące wśród wiernych oraz stały wzrost zainteresowania życiem duchowym i religijnym. Nie pomija też faktu, iż rośnie materializm i hedonizm, co ma swe uzasadnienie w szybkim rozwoju gospodarczym Chin. W drugiej części listu można znaleźć wskazówki duszpasterskie dotyczące życia religijnego w Chinach, jak również sytuacji biskupów wyświęconych bez zgody Watykanu.

Z naszego punktu widzenia niezwykle ważne wydaje mi się zwrócenie uwagi na stosunek Ojca Świętego do całej chińskiej tradycji, specyficznych uwarunkowań tego azjatyckiego, najludniejszego kraju, jak i sytuację, która wytworzyła się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat.

Rzecz znamienna, że Papież, zwracając się „do biskupów, kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich Kościoła katolickiego w Chińskiej Republice Ludowej”, nie waha się zauważyć także tych, którzy ze względu na sytuację polityczną swego kraju i naciski władz zerwali łączność z Następcą Piotra na Watykanie. To właśnie do nich mówi o potrzebie jedności z Biskupem Rzymu i wskazuje drogę powrotu. Istotne jest też zwrócenie uwagi, że w wypadku niektórych biskupów sakrament święceń był przyjęty bez zgody Papieża, czyli w sposób niegodziwy, a jednak ważny w sensie ciągłości sukcesji apostolskiej. Biskupi ci byli bowiem konsekrowani przez autentycznych biskupów i zgodnie z rytuałem Kościoła katolickiego.

Benedykt XVI, dostrzegając niezwykle trudne warunki, w jakich przyszło żyć katolikom w Chinach, mówi wprost o potrzebie uwzględnienia tych realiów w ocenie sytuacji i w poszukiwaniu dróg, które pozwolą przezwyciężyć istniejące napięcia i podziały, by zabliźnić powstałe rany. Aby to się dokonało, potrzeba rzeczywistej chrześcijańskiej dojrzałości i pokory, by stanąć ponad osobistymi przekonaniami czy wizjami, ukształtowanymi pod wpływem wszelkich bolesnych i trudnych doświadczeń. Są to – jak podkreśla Papież – kroki bardzo pilne do podjęcia, bo tylko dzięki nim da się wzmocnić i ukazać więzy wspólnoty między wiernymi i Pasterzami Kościoła w Chinach.

Choć sytuacja Kościoła w Chinach tak bardzo różni się od naszej, warto zdać sobie sprawę, że trudne doświadczenia naszych braci w wierze mogą również nas samych postawić wobec ważnych pytań, których być może często w ogóle sobie nie stawiamy. Może też trudności Kościoła w tak dalekim od nas kraju pozwolą spojrzeć z większą miłością i odpowiedzialnością na Kościół w naszej Ojczyźnie i na nasze w nim miejsce. Oby się tak stało.