W marcu odbyły się w Berlinie uroczystości z okazji 50. rocznicy powstania Unii Europejskiej. Zostało poruszonych wiele tematów, m. in. odwołanie się do wartości chrześcijaństwa w traktacie europejskim.
Z niemieckich gazet można wyczytać krytykę kanclerz Niemiec Angeli Merkel dotyczącą braku wskazania na chrześcijańskie fundamenty Europy w traktacie UE. Jednocześnie, widzi ona niewielkie szanse na odwołanie się do chrześcijańskich korzeni w i tak już spornym układzie UE.
W zasadzie, czytając i śledząc niemiecką prasę, nie wiadomo, po której stronie Merkel stoi. Z jednej strony życzyłaby sobie jaśniejszego wyznania chrześcijańskiego pochodzenia Europy, z drugiej jednak rozumie państwa (przede wszystkim Francję), dla których odwołanie się do wiary w państwowych dokumentach, jest „niepoprawne politycznie”. Jako najważniejszą i centralną wartość dla Unii Merkel stawia tolerancję. Ale przecież nie można całkowicie zapomnieć o wartościach, na których zjednoczona Europa powstała. Zaledwie 50 lat temu Schuman mówił o „pojednaniu narodów w wolności, równości, solidarności i pokoju, które jest bardzo głęboko zakorzenione w podstawowych wartościach chrześcijaństwa”, a Adenauer upominał, że opuszczenie chrześcijańskich fundamentów grozi Europie zagładą!
A jak spoglądają na to Niemcy? Otóż czytając komentarze na ten temat, a było ich bardzo wiele (temat ten porusza w Niemczech wiele osób), można było policzyć na palcach jednej ręki te, które godne były Europejczyka będącego świadomym wagi chrześcijańskiego fundamentu Europy. „Absurd”, „zacofanie” oraz wiele ironii i cynizmu pojawiało się w pozostałych komentarzach niemieckich czytelników... Niestety.