„Tu, na tym miejscu... Rzecz na 50. Rocznicę Powstania Poznańskiego’56”

Bp Marek Jędraszewski
Andrzej Sikorski
„Tu, na tym miejscu... Rzecz na 50. Rocznicę Powstania Poznańskiego’56”

Pół wieku to dobra okazja, by przypomnieć wydarzenia z czerwca 1956 roku, wydarzenia, które zyskały nazwę „Powstania Poznańskiego”. Zastanawiam się, czy młodzi ludzie, którzy dziewięć lat temu byli na spotkaniu z Papieżem, odbywającym się na placu Adama Mickiewicza, zrozumieli, o co chodziło Janowi Pawłowi II, gdy mówił: „Cieszę się, że dziś razem z Wami – młodą Polską – mogę uklęknąć pod tym pomnikiem i oddać hołd robotnikom, którzy złożyli swoje życie w obronie prawdy, sprawiedliwości i niepodległości Ojczyzny”. Być może pamiętali coś z lekcji historii. Czy dzisiejszych ich rówieśników interesują dwa krzyże stojące na tym placu? Czy są może elementem miasta, który dla nich istnieje „od zawsze” i niewiele znaczy?

W tym roku dużo będzie się mówiło o wydarzeniach czerwcowych, odbędą się przedstawienia, apele, koncerty, szczególnie uroczyste Msze św. Ważne jest jednak, by mówić do młodzieży nie językiem patosu, który nudzi, ale w formie nowoczesnej i interesującej. Takiej próby podjął się poznański poeta Andrzej Sikorski i biskup archidiecezji poznańskiej Marek Jędraszewski: napisali scenariusz multimedialnego przedstawienia, które w założeniu różni się od suchych tradycyjnych szkolnych apeli wykorzystaniem wspomnień, wierszy, fotografii i oryginalnej ścieżki dźwiękowej z odgłosami walk ulicznych, przemówieniami Jana Pawła II oraz... Cyrankiewicza. Niemym bohaterem tej prezentacji jest plac Adama Mickiewicza – wówczas, 50 lat temu – plac Stalina. To tam szli robotnicy z różnych dzielnic Poznania, by domagać się „wolności, sprawiedliwości, chleba i religii dla swoich dzieci”. Stamtąd uciekali przed czołgami. W czerwcu 1981 roku odsłonięto pomnik, pod którym później padły wspomniane słowa Ojca Świętego.

Autorzy prezentacji zwracają się wprost do młodzieży: „Wśród stutysięcznego tłumu byli i wasi rówieśnicy. Także szli, z chorągiewkami, transparentami i biało-czerwoną. Śpiewali «Jeszcze Polska nie zginęła», «Boże coś Polskę», «Nie rzucim ziemi skąd nasz ród». Dla wielu z nich wtedy nagle skończyło się dzieciństwo – zginęli jak dorośli, mając zaledwie 12-16 lat”. Symbolem stała się śmierć kilkunastoletniego Romka Strzałkowskiego.

Nikt nie wątpi w to, jak ważne jest przekazywanie najnowszej historii młodzieży i wychowanie jej w duchu patriotycznym. Wiadomo, że nudną formą można wiele zaprzepaścić. Niedoścignionym wzorem jest na razie Muzeum Powstania Warszawskiego i obchody rocznicy tego zrywu w ciągu ostatnich dwóch lat. Publikacja wydana przez Drukarnię i Księgarnię Św. Wojciecha jest na pewno ciekawą propozycją i ważnym krokiem do osiągnięcia takiej atrakcyjności.