O Boże, który nad wszystkimi panujesz, wysłuchaj wołania tych, którzy pozbawieni są innej nadziei, wybaw nas z ręki niegodziwych i wybaw mnie od mej udręki (Est, 4, 17z)

W IV niedzielę Adwentu, po raz ostatni w 2005 roku, mury poznańskiej bazyliki archikatedralnej gościły uczestników cyklu spotkań "Verba Sacra". Popularna aktorka teatralna i telewizyjna młodego pokolenia Kinga Preis zaprezentowała zgromadzonym słuchaczom starotestamentową Księgę Estery. Wieczór uświetniło Trio Muzyczne studentów poznańskiego konserwatorium z klasy prof. Pawła Drobnika.

Naukowego wprowadzenia do zaprezentowanego dzieła dokonał prof. Paweł Śpiewak z Uniwersytetu Warszawskiego. Omówił on biblijną relację z prześladowania Żydów, którą odczytujemy na kartach Księgi Estery.
Pochodzenie samej księgi datuje się na II w. p.n.e. Księga Estery spisana została przypuszczalnie w Suzie na terenie Palestyny lub w Egipcie. Znane są dwie wersje tekstu księgi - hebrajska, rozpowszechniona w Palestynie, oraz znacznie obszerniejsza wersja grecka dostępna w trzech wariantach. Jeden z tych wariantów, zawarty w Septuagincie (najstarszym przekładzie greckim Starego Testamentu), wzbogacony jest sześcioma dodatkami. Nie wiemy, kto był autorem księgi.
- Uderzające jest to, że w księdze ani razu nie pada imię Boga - powiedział we wstępie prof. Śpiewak. Mimo to nie należy nieznanemu autorowi przypisywać niewiary. Księga ma bowiem charakter wysoce historyczny; być może autor nie chciał naruszać Imienia Bożego, spisując księgę o swoiście świeckim charakterze.
Kim była Estera, której imię zawarte jest w nazwie Księgi? Tradycja przekazuje, że niewiasta owa była przybraną córką Żyda Mardocheusza (de facto jego kuzynką). Miała mieszkać w Suzie za panowania perskiego króla Ahaswera, znanego też jako Kserkses I. Monarcha wybrał Esterę na swoją żonę i ogłosił królową. W tym czasie doszło do sporu na królewskim dworze. Niejaki Haman, obdarzony godnością ministra królewskiego, postać można i wpływowa, potępił wspomnianego Mardocheusza, służącego na dworze królewskim, za to, że ten nie oddawał ministrowi należnych honorów. Nie dość tego, gdy Haman dowiedział się, że Mardocheusz jest Żydem, postanowił swą zemstę rozszerzyć na cały naród żydowski.
Wkrótce uznano, że wszyscy Żydzi mają zginąć w ciągu jednego dnia w całym Imperium Rzymskim. Tu do akcji wkroczyła sama Estera. Jako królowa wywodząca się z rodu żydowskiego, na prośbę Mardocheusza, wstawiła się u małżonka - króla za swymi pobratymcami. Unicestwiła "dekret eksterminacyjny" wieszczący zagładę Żydów, a nadto przyczyniła się do upadku samego Hamana. Jego miejsce zajął Mardocheusz, który następnie wraz z Esterą, w podzięce za wybawienie, zwrócił się do żydowskiej diaspory z apelem, by dzień wybawienia czcić odtąd jako święto Purim. Święto to do dziś obchodzone jest w judaizmie pod znakiem zabaw, maskarad i obdarowywania się prezentami.