"Było już o jezuitach, Kościele, rodzinie, pracy i sukcesie, miłości oraz o wolności... W tym roku, Roku Eucharystii, pragniemy, by nasza radość biła w rytmie życia Kościoła, podejmując ten tak trudny, a dla niektórych nawet niepopularny, temat" - pisał do młodych o. Tomasz Ortmann SI, dyrektor tegorocznych JDM, zapraszając ich do Świętej Lipki.
Święta Lipka to mazurskie sanktuarium maryjne, znane już w średniowieczu w najdalszych zakątkach Polski. Spotyka się tu młodzież z duszpasterstw akademickich z całego kraju na Jezuickich Dniach Młodzieży. Przyjeżdżają, aby być razem, modlić się, doskonalić i... doświadczyć bliskości Boga.
Wszystko zaczęło się od "Tygodnia Ignacjańskiego", zorganizowanego dla liderów jezuickich ośrodków duszpasterstwa akademickiego z różnych miast polskich w Tatrach, w 1996 r. Pragnienie wspólnego działania zaowocowało spotkaniami w kolejnych latach. Przed Wielkim Jubileuszem Chrześcijaństwa Roku 2000 pojawiła się idea uczczenia tego wydarzenia i umożliwienia spotkania wszystkim chętnym z jezuickich duszpasterstw, bo, jak mawiał św. Ignacy Loyola: "dobro tym jest większe, im bardziej jest powszechne". Pomysł, początkowo nierealny, wysiłkiem duszpasterzy i studentów wprowadzono w czyn - i za to Bogu niech będą dzięki!
W tym roku JDM odbywają się po raz szósty. Niektórzy przyjechali do Świętej Lipki pierwszy raz, inni są już stałymi bywalcami. Tworzymy tutaj niesamowitą atmosferę studenckiej braci. Radosne śpiewy i tańce przeplatają się z modlitewnym skupieniem i wyciszeniem. Czas mamy zorganizowany tak, aby ubogacić się i duchowo, i intelektualnie. Codzienna Eucharystia i nabożeństwa dają możliwość bliskiego kontaktu z Bogiem. Jezuici kierują modlitwą i czuwają nad naszym rozwojem duchowym. Zawsze też znajdują czas na indywidualną rozmowę, sakrament pokuty dla skruszonych studentów, a także na wspólną zabawę. Zorganizowali dla nas również specjalne konferencje, na których zaproszeni goście poruszają istotne dla nas tematy dotyczące zarówno sfer naszego ducha, jak i ciała.
Codzienne zajęcia warsztatowe dają nam możliwość rozwijania swoich talentów i zainteresowań (muzycznych, plastycznych, psychologicznych). A wieczorami - śpiewamy i gramy na instrumentach, tańczymy "do upadłego", a wszystko oczywiście ku naszej radości i na chwałę Bożą. Doprawdy panuje tutaj radosna, pełna wzajemnej życzliwości, jak to bywa wśród młodzieży, atmosfera sprzyjająca zawieraniu nowych przyjaźni. A przecież przyjechaliśmy tutaj z całej Polski - Gdańska, Szczecina, Krakowa, Wrocławia, Warszawy i z tych wszystkich miejscowości, gdzie żyją i pracują jezuici. Odwiedzający Świętą Lipkę po raz pierwszy nie czują się rozczarowani, a ci, którzy byli tutaj wcześniej, utwierdzili się tylko w przekonaniu, że warto było przyjechać. Wszyscy zapowiadają swój ponowny przyjazd w przyszłym roku.
Łucja Gniazdowska
uczestniczka VI JDM
Autor dziękuje oo. jezuitom za udostępnione materiały