W dniach od 22 do 29 czerwca, z inicjatywy franciszkańskich duszpasterzy Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej na Wzgórzu Przemysła oraz Fundacji Pro Nationes miała miejsce w Poznaniu peregrynacja obrazu Matki Bożej w Cudy Wielmożnej.
Uroczystości rozpoczęły się w niedzielę 22 czerwca w kościele oo. franciszkanów, gdzie o g. 16 odprawiono Mszę św. po łacinie, w tradycyjnym rycie rzymskim, a jej oprawą muzyczną była "Msza koronacyjna" Wolfganga Amadeusza Mozarta. Potem, przy huku dział, obraz wyruszył w procesji na ulice Poznania, aby przez kolejne dni nawiedzić osiem świątyń: Farę, św. Rocha - diecezjalne sanktuarium Bł. Siostry Sancji, Maryi Królowej przy Rynku Wildeckim, św. Jana Bosko (salezjanów) na Winogradach, Bożego Ciała, św. Wojciecha, Najśw. Serca Jezusowego i MB Pocieszenia (jezuitów) oraz katedrę.
W procesji zmierzającej do Fary - obok duchowieństwa, sióstr zakonnych oraz wiernych - szedł również prezydent Ryszard Grobelny, a także żołnierze żandarmerii wojskowej i członkowie Bractw Kurkowych. Towarzyszyła im Orkiestra Miasta Poznania. Na Starym Rynku wzniesiono dwie bramy triumfalne - jedną u zbiegu z ul. Franciszkańską, a drugą na styku z ul. Świętosławską - pod którymi kompania honorowa oddała z karabinów salwy honorowe. Przy pierwszej z nich franciszkanie przekazali obraz przedstawicielom władz miejskich, potem przejęli go delegaci poznańskich cechów, wreszcie - przy drugiej bramie triumfalnej - parafianie z Fary. W kolegiacie farnej odprawione zostało nabożeństwo czerwcowe, a następnie Msza św. w intencji cechów poznańskich i Bractw Kurkowych.
Przez następne dni obraz opuszczał kościoły nawiedzenia, po nabożeństwach pożegnalnych ok. g. 17 i ruszał w drogę do kolejnej świątyni, w której - po uroczystości powitalnej - o g. 18 celebrowana była Msza św. W parafiach nawiedzenia o g. 21 odprawiano również Apel Jasnogórski.
Zwieńczeniem tygodniowej peregrynacji była niedzielna procesja z udziałem Orkiestry Dętej ZNTK, która przeszła z kościoła oo. jezuitów do poznańskiej Katedry. O g. 13 w bazylice archikatedralnej odprawiona została Msza św., a metropolita poznański Stanisław Gądecki dokonał uroczystego aktu zawierzenia Poznania Matce Bożej w Cudy Wielmożnej. Po południu o g. 17 prowincjał franciszkanów o. Jerzy Notel przewodniczył w kościele na Wzgórzu Przemysła nabożeństwu dziękczynnemu, kończącemu pielgrzymowanie Pani Poznania.
Obraz Matki Bożej w Cudy Wielmożnej
Wizerunek Bogarodzicy, typu "hodegetria" (Madonna trzymająca Dzieciątko na lewym ramieniu), powstał w XVII w. i jest kopią słynącego cudami wizerunku Matki Bożej w Borku Wlkp. na Zdzierzu. Ten niewielki obraz - 21,8 na 29,5 cm - znajduje się w kwadratowej niszy ołtarzowej, barokowej kaplicy, lewej nawy bocznej franciszkańskiej świątyni na poznańskim Wzgórzu Przemysła. Umieszczony jest w pięknej srebrnej ramie, na tle ośmioramiennej gwiazdy. Namalował go niejaki Jakub ze Śródki techniką temperową na desce z drewna lipowego. Tło utrzymane jest w tonacji zielonkawej, szaty Matki Bożej mają kolor niebieski, a Dzieciątka - czerwony. Maryja lewą ręką podtrzymuje Jezusa, a prawą wskazuje na Niego, natomiast Dzieciątko w lewej ręce trzyma księgę, zaś prawą dłonią błogosławi. W 1666 obraz nabył, za zgodą przełożonych, brat Tomasz Dybowski, kwestarz franciszkański, który w oczach Maryi miał ujrzeć łzy. Historia zakupu opisana jest w inskrypcji z 1668 r., umieszczonej na odwrocie. 29 czerwca 1968 r., Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński, razem z kard. Karolem Wojtyłą, nałożyli na obraz korony papieskie.
Prymas Tysiąclecia o Pani Poznania
(...) Wywołajmy z cieniów przeszłości skromną postać franciszkańskiego kwestarza, brata Tomasza Dybowskiego. Żył w trudnych czasach najazdów szwedzkich, w okresie "Potopu". Po Polsce rozchodzi się nagle przedziwna wieść. Oto, gdy cały kraj poddał się w niewolę - obroniła się Jasna Góra! Wieści dochodzą i do Poznania, wstrząsają sercem franciszkańskiego brata. Cóż czyni? Bierze na piersi skromny obrazek Matki Bożej, który przedtem przechowywał w swojej celi i wędruje po mieście zniszczonym najazdami, aby zdobyć jałmużnę dla licznych biedaków. Skromny Obrazek, widzimy dziś ukoronowany tutaj na ołtarzu. Z pomocą Matki Bożej Nawiedzenia otwiera serca ludu, zyskuje ich ofiarność, potrzebną, aby ocierać łzy. On już wyczuł, że w Imię Tej, która karmiła świata Zbawienie, można prosić o pożywienie dla głodnych i chorych. (...)
Rozmowa z o. Leszkiem Klekociukiem OFM
Dlaczego Matka Boża w Cudy Wielmożna jest nazywana Panią Poznania?
- Ten tytuł pojawił się już przed wiekami, kiedy jeszcze brat Tomasz Dybowski, kwestarz franciszkański nosił ów wizerunek na piersiach, zbierając na ulicach Poznania datki na ubogich. On wyszedł z Matką Bożą do ludu i zaczęły się dziać cuda: ubodzy poznaniacy uznali wtedy, że to Ona sama niesie im pomoc. Naszym pragnieniem jest, aby - tak jak to miało miejsce przez wieki - również i teraz była Ona obecna z mieszkańcami miasta i archidiecezji we wszystkich istotnych momentach dziejów.
Czas pielgrzymowania Pani Poznania zbiegł się częściowo z oktawą Bożego Ciała. Jakie okoliczności zadecydowały o wyborze takiego terminu?
- Tak się składa, że w roku 2003 obchodzimy 750-lecie lokacji Miasta Poznania i 35-lecie koronacji obrazu MB w Cudy Wielmożnej. To pierwsza "peregrynacja" obrazu - jeszcze na piersiach br. Tomasza Dybowskiego - stała się wzorem i natchnieniem do powstania projektu. Początkowo taką perygrynację prowadziłem indywidualnie - w ramach przygotowania do 30-lecia koronacji obrazu - osobiście chodząc od domu do domu. Kiedy poznałem p. Janusza Sidorczuka z Fundacji Pro Nationes okazało się, że łączy nas wspólna miłość do Matki Bożej w Cudy Wielmożnej. I tak, wspólnie, wypracowaliśmy projekt perygrynacji. A wybraliśmy taki termin, bo dokładnie o tym czasie w 1670 r. obraz wędrował w procesji z dawnej Fary do nowo wybudowanego kościoła franciszkańskiego. Procesja z 22 czerwca była inspirowana tamtym wydarzeniem.
AKT ZAWIERZENIA MATCE BOŻEJ W CUDY WIELMOŻNEJ
Maryjo,
Przeczysta Matko Pana naszego Jezusa Chrystusa,
Pani Poznania, Matko w Cudy Wielmożna!
Ty jesteś pierwowzorem Kościoła w porządku wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia z Chrystusem. Ty z pokolenia na pokolenie jesteś obecna pośród Kościoła pielgrzymującego drogami wiary, jako wzór nadziei, która zawieść nie może.
Przed prawie 350 laty w swoim Cudownym Wizerunku wędrowałaś ulicami naszego miasta, niosąc jego mieszkańcom pociechę i pomoc, przywracając zdrowie chorym i nadzieję upadłym na duchu. W kościele Ojców Franciszkanów na Wzgórzu Przemysła obrałaś sobie siedzibę. Pełna miłości, nieprzerwanie przewodzisz wiernemu ludowi Poznania.
W Twoim świetle, Maryjo, Kościół "widzi w kobiecie odblaski piękna, które odzwierciedla najwznioślejsze uczucia, do jakich jest zdolne serce ludzkie: całkowitą ofiarę miłości, moc, która potrafi znieść największe cierpienie, bezgraniczną wierność, niestrudzoną aktywność, umiejętność łączenia wnikliwej intuicji ze słowem pociechy i zachęty (RM 46).
Obchodząc 35-tą rocznicę koronacji Twojego Cudownego Wizerunku, pełni dziecięcej miłości, kierujemy ku Tobie nasz wzrok, pragnąc zawierzyć Twej macierzyńskiej opiece miasto Poznań.
Weź w swą opiekę jego mieszkańców. Wspomagaj dobrymi natchnieniami jego Władze. Błogosław tym, którzy trudzą się budowaniem i umacnianiem Królestwa Twojego Boskiego Syna w ludzkich sercach. Nieś wszystkim pociechę i radość.
Spraw, by także w naszych czasach mogły wypełnić się słowa Ojca Świętego Jana Pawła II o Poznaniu - mieście "wielkiej tradycji, która wyznacza w życiu Narodu szczególny styl budowania wspólnego dobra".
O Ty, w Cudy Wielmożna Pani, bądź zawsze Orędowniczką i Pomocą dla Twojego poznańskiego ludu. Amen.