Czy rzeczywiście jest tak, że do ślubu konkordatowego potrzebny jest także dokument z Urzędu Stanu Cywilnego?
Bożena
Małżeństwo konkordatowe to małżeństwo kanoniczne, które – po spełnieniu odpowiednich warunków – pociąga za sobą również skutki przewidziane w prawie polskim. Dlatego narzeczeni oprócz formalności przedślubnych, które załatwiają w parafii muszą udać się także do Urzędu Stanu Cywilnego w celu uzyskania „Zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa” (tzn. o braku przeszkód według prawa polskiego do zawarcia małżeństwa). Taki dokument w trzech egzemplarzach sporządza kierownik Urzędu Stanu Cywilnego miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych. „Zaświadczenie” jest ważne trzy miesiące od dnia jego wydania.
Następnie duchowny, wobec którego narzeczeni zawierają małżeństwo konkordatowe, wypełnia formularz znajdujący się na drugiej stronie „Zaświadczenia”, a narzeczeni podpisują go bezpośrednio przed celebracją małżeństwa konkordatowego w obecności dwóch pełnoletnich (18 lat) świadków i duchownego. W ten sposób potwierdzają wolę zawarcia małżeństwa także ze skutkami cywilnymi. Dokument podpisują także świadkowie. Natomiast asystujący duchowny składa swój podpis dopiero po zawarciu małżeństwa konkordatowego.
Przed upływem pięciu dni od zawarcia małżeństwa konkordatowego, proboszcz parafii (lub osoba go zastępująca), na terenie której zostało zawarte małżeństwo konkordatowe, ma obowiązek przekazania do Urzędu Stanu Cywilnego, właściwego ze względu na miejsce zawarcia małżeństwa, jednego egzemplarza wypełnionego „Zaświadczenia o zawarciu małżeństwa”. Drugi egzemplarz tego zaświadczenia przekazuje się małżonkom, a trzeci pozostaje w aktach urzędu parafialnego (por. Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski dla duszpasterzy dotycząca małżeństwa konkordatowego, z dnia 12 listopada 1998 r.).