Kodeks Prawa Kanonicznego stanowi, że w Kościele powszechnym dniami i okresami pokutnymi są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu (kan. 1250). Nie ma tu wymienionej Wigilii Bożego Narodzenia. W naszej Ojczyźnie jest jednak długa tradycja powstrzymywania się tego dnia od spożywania potraw mięsnych. Dlatego, chociaż nie jest to dzień pokutny – ze względu na tradycję Kościoła w Polsce – biskupi zachęcają wiernych do zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w Wigilię Bożego Narodzenia.
Obowiązkowo natomiast – zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu Polski – winniśmy przestrzegać następujących przepisów postnych. Wierni, którzy ukończyli 14 rok życia, są zobowiązani do zachowania w ciągu całego życia wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych we wszystkie piątki całego roku i w Środę Popielcową. Nakaz ten nie obowiązuje, jeżeli zgodnie z przepisami liturgicznymi w piątek przypada uroczystość. Natomiast wierni między 18. a 60. rokiem życia, oprócz wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych są zobowiązani do zachowania postu ścisłego w Środę Popielcową i Wielki Piątek. Post ścisły pozwala na jednorazowy posiłek do syta oraz na dwa skromne posiłki w ciągu dnia (por. kan. 1251 KPK).
Dla słusznej przyczyny, poszczególni wierni lub poszczególne wspólnoty wiernych mogą otrzymać dyspensę od wstrzemięźliwości od potraw mięsnych, z wyjątkiem Środy Popielcowej i Wielkiego Piątku.
Takie jest prawo kościelne, ale przecież nie dla nakazu czy zakazu podejmujemy postne praktyki. Natomiast wypełnianie ich w duchu wolności, a zarazem miłości dla naszego Pana Jezusa Chrystusa, który za nas cierpiał i umierał na krzyżu (właśnie w piątek), nadaje im prawdziwą wartość doczesną i wieczną.