Jakie osoby można uznać za zagrożone uzależnieniami?
- Przede wszystkim jest to młodzież, zwłaszcza młodzi chłopcy, ale także dorośli. Osoby nieradzące sobie z problemami, przytłoczone nadmiarem obowiązków czy takie, które czują się niedowartościowane.
Po czym można poznać osobę uzależnioną?
- Wyróżnia się trzy etapy procesu uzależniania. Pierwszy to zainteresowanie, częstsze niż zwykle przebywanie przed komputerem, połączone z zaangażowaniem emocjonalnym. Osoba wchodzi w rzeczywistość, w której się spełnia. Następnie stopniowe przechodzenie w kolejny etap – zastępowanie, poczucie konieczności grania. Uzależnienie pogłębia się kosztem obowiązków, relacji z bliskimi, z rówieśnikami. Ostatnią fazą jest proces ucieczki - w miejsce codziennych zadań bardzo dużo czasu spędza się przed komputerem. Cechą charakterystyczna jest poczucie dyskomfortu psychicznego, gdy człowiek uzależniony nie ma możliwości rozpoczęcia lub kontynuacji gry, jest wówczas rozdrażniony, agresywny.
Dlaczego uzależnienie jest niebezpieczne?
- Człowiek uzależniony często fiksuje własne emocje. Grając, może podejmować pewne decyzje, których skuteczność widzi. Ma poczucie mocy, przyjemności, czegoś, czego nie doświadcza w życiu codziennym. Na co dzień doznaje frustracji, niepowodzeń, z którymi nie potrafi sobie radzić. Ciągłe granie jest utrzymywaniem status quo. Potrzeby, zadania życiowe nie są zaspakajane, jednak osoba czuje się spełniona. Uniemożliwia to podjęcie pracy nad sobą.
Jak pomóc osobie uzależnionej?
- Przede wszystkim należy nią zainteresować i rozmawiać z nia. Często głównym problemem jest to, że nie zdaje ona sobie spawy z tego, że granie nie jest już zależne od jej woli. Pomoc psychoterapeuty jest często bardzo potrzebna. Ważna jest też wola zerwania z nałogiem osoby uzależnionej.