Logo Przewdonik Katolicki

Szkoła katolicka (3)

ks. Radosław Kobiela
Fot.

Realizacja programu duszpasterskiego Przypatrzmy się powołaniu naszemu w szkole katolickiej jest złożonym procesem, który urzeczywistnia wiele osób i środowisk (zob. Ład Boży 2/2007). Poza biskupem diecezjalnym i biskupami pomocniczymi uczestniczą w nim proboszczowie i wikariusze, katecheci świeccy i duchowni, rodzice uczniów. Oprócz nich w realizację...

Realizacja programu duszpasterskiego „Przypatrzmy się powołaniu naszemu” w szkole katolickiej jest złożonym procesem, który urzeczywistnia wiele osób i środowisk (zob. „Ład Boży” 2/2007). Poza biskupem diecezjalnym i biskupami pomocniczymi uczestniczą w nim proboszczowie i wikariusze, katecheci świeccy i duchowni, rodzice uczniów. Oprócz nich w realizację programu są włączeni:

• Dyrektorzy, nauczyciele i katecheci szkół katolickich
Troska o rozwój intelektualny i duchowy kadry pedagogicznej; służyć temu mają rady pedagogiczne, dni skupienia, możliwość uczestnictwa w cotygodniowej Eucharystii celebrowanej dla społeczności szkolnej, rekolekcje, spotkania integracyjne i formacyjne w oparciu o aktualny program duszpasterski oraz udział w ogólnopolskim Forum Szkół Katolickich.

Dbałość o wypracowanie takiego modelu absolwenta, aby był on zgodny z synodalną wizją szkoły katolickiej. Przekazywanie prawdy słowem, czynem i postawą. Niech osoba wychowawcy odzwierciedla syntezę kultury, wiary i wiedzy. Nauczanie religii w szkole ma prowadzić do poznania chrześcijaństwa, odkrycia przez ucznia powołania do bycia chrześcijaninem, tj. do umiłowania Boga i przylgnięcia do Niego. Ukazywanie dróg realizacji powołania chrześcijańskiego poprzez powołanie do małżeństwa, kapłaństwa, życia zakonnego.

• Uczniowie szkół katolickich
Mając na uwadze dbałość o własny rozwój duchowy, uczeń korzysta z możliwości cotygodniowego uczestnictwa we Mszy św. celebrowanej we wspólnocie szkolnej, m.in. angażując się w czytanie lekcji mszalnych, przygotowanie i czytanie komentarzy liturgicznych, modlitwy wiernych, przygotowanie i udział w procesji z darami, oraz poprzez służbę ołtarza.

Zaangażowanie w przygotowanie i owocne przeżycie dni skupienia i rekolekcji szkolnych. Włączanie się w obchody święta patrona szkoły w celu pogłębienia wiedzy o jego duchowości i życiu; nawiązanie duchowej więzi z patronem, zwłaszcza poprzez modlitwę.

Udział w pielgrzymce maturzystów na Jasną Górę, a trzecich klas gimnazjów do sanktuarium maryjnego w Licheniu, uczestnictwo w forum młodzieży szkół katolickich i spotkaniach lednickich. W okresie świąt Bożego Narodzenia przeżywanie bogatej symboliki misterium we wspólnocie szkolnej, m.in. poprzez wspólną wigilię i jasełka.

***


Program duszpasterski „Przypatrzmy się powołaniu naszemu” jest szansą, a właściwie łaską daną przez Boga katolikom świeckim i duchownym zatroskanym o to, by prawda Ewangelii docierała do ludzi młodych, uczniów szkół katolickich. Nie jest dziełem przypadku, że w dokumentach II Polskiego Synodu Plenarnego znajduje się zapis: „Synod wzywa do podejmowania przez diecezje, zakony, parafie, wspólnoty międzyparafialne, a także fundacje i stowarzyszenia katolików świeckich, wielkodusznych inicjatyw mających na celu tworzenie nowych szkół katolickich, dostosowanych do potrzeb miejscowości czy regionu”. Natomiast Kongregacja do Spraw Wychowania Katolickiego stwierdza: „Nie wystarczy kino, rekreacja czy boisko sportowe; często również nie wystarczy sama sala katechetyczna. Potrzebna jest właśnie szkoła. W ten sposób dochodzi się do celu, który w niektórych krajach był punktem wyjścia. Tam rzeczywiście rozpoczęto od szkoły, aby następnie wybudować budynek sakralny i stworzyć nową wspólnotę chrześcijańską”.

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki