Kapłan archidiecezji poznańskiej, naukowiec, historyk, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, wieloletni proboszcz w Kiekrzu - ks. Edward Nawrot, na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Wspominam rozmowę telefoniczną ks. profesora Edwarda Nawrota, który pytał mnie o życiorysy księży do "Słownika polskich teologów katolickich", które miałem przygotować. Tłumaczyłem się pracą i dodatkowymi zajęciami. Prosił: zrób to szybko, idę do szpitala - mam raka. Pomimo że znaliśmy się od lat, nie umiałem sobie poradzić z tą wiadomością. Bo przecież był taki dynamiczny, dowcipny, żywo interesował się tym, co się dzieje w kraju i na świecie.
Urodził się 7 października 1947 roku w Kobylej Górze, jako najmłodszy z czterech synów Stanisława i Elżbiety z d. Wróbel. Był ministrantem, który chętnie pomagał swemu proboszczowi ks. kan. Janowi Markulowi. Właściwie już wtedy - jak wspomina w testamencie - kiełkowało jego powołanie. Egzamin maturalny zdał w Liceum Ostrzeszowskim w 1965 roku, po czym rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze poznańskiej z rąk abp. Antoniego Baraniaka w dniu 20 maja 1971 roku.
Posługę duszpasterską realizował w siedmiu placówkach wikariuszowskich: w Rozdrażewie, Lwówku, Kębłowie, Dolsku, Komornikach, w Spławiu i w par. Wszystkich Świętych w Poznaniu. Jako kapłan rozpoczął studia licencjackie na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, a także zaoczne studia magisterskie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1981 roku uzyskał stopień doktora teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, na podstawie rozprawy "Dekanat Ostrzeszowski w granicach Archidiecezji Poznańskiej (1821-1945)". W roku akademickim 1982/83 podjął się wykładów z historii Kościoła w Studium Katechetycznym przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Później, przez dwa lata, wykładał historię w Wyższej Szkole Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu, a następnie, aż do śmierci, na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu.
W roku 2000 otrzymał stopień doktora habilitowanego na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. W czerwcu 2001 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (był kierownikiem katedry historii Kościoła w czasach najnowszych).
Był autorem ponad stu publikacji, w tym kilku książkowych, głównie z zakresu historii Kościoła oraz historii Wielkopolski. Jego artykuły ukazywały się m.in. w "Poznańskich Studiach Teologicznych", "Wrocławskim Przeglądzie Teologicznym", Roczniku Kaliskim, w warszawskim "Saeculum Christianum" i w "Katechecie". Należał do kilku towarzystw naukowych oraz kulturalno-naukowych, m.in. Polskiego Towarzystwa Historycznego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Ks. Edward Nawrot był lubianym proboszczem w Kiekrzu (przez 22 lata). Potrafił łączyć duszpasterstwo z pracą naukową i społeczną. Wspominany jest jako dobry organizator i gospodarz (odnowił kościół w Chybach, należący wówczas do parafii kierskiej, wybudował kaplicę przedpogrzebową i dom parafialny "Arka" w Kiekrzu oraz świątynię pw. św. Faustyny w Złotnikach).
Organizował liczne pielgrzymki - ostatnią krótko przed śmiercią. Nie zawahał się stanąć na boisku sportowym i zagrać w meczu piłki nożnej.
W latach 1987-2001 należał do grona sędziów Metropolitalnego Sądu Duchownego w Poznaniu. Pracę w Sądzie wykonywał niezwykle sprawnie i sumiennie.
Przez ostatnie lata był delegatem biskupim w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożego Księdza Ignacego Posadzego, współzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej i założyciela Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla.
Zmarł 19 września 2005 roku. Pogrzeb, pod przewodnictwem bp. Zdzisława Fortuniaka, odbył się w Kiekrzu i zgromadził dziesiątki kapłanów, parafian i liczne delegacje. Zmarłego, zgodnie z życzeniem wyrażonym w testamencie ("niech moje kości spoczną w cieniu kierskiego kościoła, któremu starałem się wiernie służyć przez wszystkie lata mojego tutaj pobytu"), pogrzebano przy kościele.