Od lat do Ostrowąsa, wspominanego historycznie już w 1181 r., indywidualnie i w grupach przybywają pielgrzymi. W tutejszym sanktuarium maryjnym, od połowy XVII w. znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, koronowany koronami papieskimi 24 sierpnia 1986 r. Wizerunek stał się symbolem jedności doświadczeń wielu kujawskich pokoleń.

Obraz olejny na płótnie, o wymiarach 99,0 x 135,5 cm, umieszczony na modrzewiowej desce, ukazuje Madonnę trzymającą oburącz Dzieciątko Jezus, które w lewej dłoni trzyma książkę, symbol mądrości, prawą natomiast wyciąga w geście błogosławieństwa. Twarz Maryi - młoda, pełna słodyczy, o regularnych rysach i ciemnych oczach - wyraża spokój i dostojeństwo. Na postacie nałożone są srebrne sukienki oraz pozłacane korony. Sposób przedstawienia wskazuje, że artysta wzorował się na wizerunku Salus Populi Romani. Współcześni historycy sztuki twierdzą, że wizerunek wzbogacony jest schematem ikonograficznym typu częstochowskiego i pochodzi z drugiej połowy XVI w.
Pani Ostrowąska dzieli losy tej ziemi, ciągnącej się od Wisły aż po Noteć. Sanktuarium odzwierciedla postawę duchową ludu kujawskiego, od wieków wiernego Bogu i otaczającego czcią i nabożeństwem Matkę Bożą. Piękny wystrój świątyni (nowa marmurowa posadzka) tworzy odpowiedni nastrój do modlitwy. Staraniem kustosza sanktuarium ks. kan. Jana Matusiaka powstały kolejne stacje różańcowe i pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II. Szeroko sławi swoją miejscowość orkiestra parafialna.
W niedzielę 11 września Sumę odpustową odprawił i homilię wygłosił ks. prał. Marian Włosiński. Charakter uroczystości harmonijnie wpisany był w obchody Roku Eucharystii. Kaznodzieja przekonywał, że jeśli człowiek przyjmuje Słowo Boże, zgłębia je i kieruje się nim we wszystkich sferach swego życia, zyska umiejętność postrzegania rzeczywistości w prawdzie i miłości. Potrafi odczytać znaki czasu, pojmie, czym jest prawdziwa wolność i radość. Dzięki Słowu Bożemu wyzwoli się w nim miłość służebna wobec bliźnich. Miłość ta będzie rozwijać się i pogłębiać, aż stanie się darem człowieka z jego życia. Co Słowo czyni z sercem ludzkim? Zdaniem kaznodziei ono sercem tym kieruje, oczyszcza je i oświeca. Człowiek otwarty na Słowo Boże będzie kroczył drogą wzrastania, by osiągnąć pełnię życia w Jezusie Chrystusie. Zgłębiając Słowo, rozeznając je, człowiek dojrzewa ku coraz lepszemu zrozumieniu, co jest celem, właściwym sensem życia i co wnosi w nie wiara, nadzieja i miłość.
Poświęcenie ziarna pod zasiew i procesja eucharystyczna zakończyły uroczystości odpustowe w Ostrowąsie.