Martynka nie mogła doczekać się rozpoczęcia szkoły. Nauczyła się czytać już w wieku pięciu lat i lubiła się tym popisywać. Dziś potrafi płynnie czytać na głos, nawet skomplikowane wyrazy. Po kilku dniach w szkole zaczęła jednak marudzić, że czytanie ją męczy. Rodzice zastanawiają się, co się stało i czy to tylko chwilowa niedyspozycja, czy duży problem.

W trzeciej klasie szkoły podstawowej istotne staje się czytanie ze zrozumieniem i umiejętność analizy i syntezy. W tym samym czasie jednocześnie wzrastają wymagania akademickie. Pojawia się konieczność przyswajania coraz większego zasobu pojęć. Może to powodować przejściową niechęć u niektórych dzieci, które po prostu muszą przystosować się do nowych wymagań. Z drugiej strony, u wybranych uwidaczniają się wcześniej ukryte problemy, jak np. dysleksja. Jeśli więc wasze dziecko jest prawidłowo rozwinięte pod każdym względem, lecz ma problemy z czytaniem lub pisaniem, należy to dokładniej zbadać.
Na co zwrócić uwagę? Czy dziecko czyta dla przyjemności, czy tylko pod przymusem? Czy rozumie to, co czyta? Czy jest skoncentrowane tylko na "rozszyfrowywaniu" poszczególnych dźwięków, czy stara się objąć całość zdania? Być może brakuje mu odpowiedniej strategii czytania lub ogarnia je lęk, gdy napotyka na nowe, wielosylabowe słowo. Inną przyczyną może być dysleksja. W tym wieku dziecko powinno już płynnie czytać kilkusylabowe wyrazy. Jeżeli wyraźnie spina buzię, kilkakrotnie "startuje", powtarzając początkowy dźwięk lub sylabę - może być to wynikiem jąkania. Jeżeli natomiast ma problemy z głoskowaniem (łączeniem głosek w wyraz), może być to objawem dysleksji. Czy dziecko uczy się na pamięć, czy potrafi wyłapać z czytanego tekstu najważniejsze informacje i je powtórzyć? Czy jego pismo jest brzydkie, niepewne, pełne błędów? Dziecko może nie słyszeć poprawnie dźwięków i z tego powodu mieć problemy z ich zapisaniem (choć czyta dobrze i ze zrozumieniem). Może też mieć tzw. dysgrafię, której częstą przyczyną jest nieprawidłowy sposób trzymania długopisu. Dziecko może też z jakichś względów bać się pisania. Jeśli wyraźnie rozumie i pamięta więcej, niż zapisuje - należy zbadać tego przyczyny.
Umiejętność czytania ze zrozumieniem można ćwiczyć, prosząc, by dziecko napisało własnymi słowami streszczenie czytanego tekstu lub przerywając czytanie w połowie i prosząc, by spróbowało zgadnąć, co będzie się działo dalej. Zróbcie z tego zabawę z nagrodami. Jeżeli podejrzewasz dysleksję lub jąkanie, konieczna jest wizyta w poradni psychologicznej. Na pewno należy zacząć od rozmowy z nauczycielem.
Koncentruj się na tym, co dziecko robi dobrze. Trzecioklasista jest na tyle inteligentny, że potrafi zauważyć własne problemy z nauką. Niektórzy po prostu uciekają od problemu, odmawiając wykonywania nielubianych zadań, inni przejmują się i uważają, że przez to są gorsi. Dlatego zauważaj sukcesy dziecka w innych dziedzinach i chwal je za to. Zamiast zmuszać do poświęcania większości czasu na walkę z trudnościami, pozwól dziecku, by robiło także rzeczy, które lubi i potrafi robić. To nie pozwoli, by czuło się mniej wartościowe od lepiej radzących sobie w szkole kolegów. Pomagaj przy sprawiających trudności zadaniach.
A Martynka? Okazało się, że dziewczynka, przyzwyczajona do popisywania się płynnym czytaniem, czuje się zdziwiona i obrażona, że wymaga się od niej czegoś więcej, czyli czytania ze zrozumieniem. Gdy jednak rodzice pobawili się z nią w wymyślanie zakończeń, zaczęło jej się to podobać.