"Módl się, pracuj i odpoczywaj" - taki podział czasu zalecał św. Benedykt z Nursji temu, kto chciał zostać mnichem. To także dobry i sprawdzony sposób na organizację dnia, jak również życia, dla każdego, kto pragnie się doskonalić i dążyć do świętości. A wszyscy będziemy musieli zdać Bogu sprawę z czasu, który został nam dany.

Zbliżają się miesiące letnie - tradycyjny już czas wakacji i urlopów. Biura podróży kuszą nas widokami egzotycznych plaż, starożytnych zabytków i malowniczych zakątków naszej planety. Świat jest na wyciągnięcie ręki i każdy znajdzie na pewno coś dla siebie. Droga i atrakcyjna wycieczka nie jest jednak gwarancją udanych wakacji.

Zaproszenie do aktywnego wypoczynku

Niewątpliwie miał rację św. Benedykt - pobożny mnich i patron Europy: odpoczynek jest człowiekowi potrzebny dla nabrania sił oraz zachowania równowagi psychicznej. Dlatego tak ważne jest, aby znaleźć czas na ten odpoczynek - czas dla siebie i najbliższych.
Liczy się jednak nie tylko opalenizna, kondycja fizyczna i miłe wakacyjne wspomnienia. Czy pamiętamy również o tym, że mamy umysł i duszę? Czy po kolejnym zapracowanym dniu, myśląc o zasłużonym odpoczynku, nie zapominamy o trzecim ważnym elemencie dnia - modlitwie? Jest ona nie tylko czasem poświęconym Bogu, ale także okazją do wzmocnienia swojego wnętrza, swojej duchowości.
Taki jest również cel rekolekcji. Kojarzą się nam one najczęściej z czasem Adwentu lub Wielkiego Postu, kiedy to przez kilka kolejnych dni przychodzimy na Msze Święte połączone z nauką rekolekcyjną. Czy w takim razie rzeczą właściwą jest pisanie o nich teraz, kiedy zbliża się lato? Tak, bowiem jeśli na wakacje zaprosimy Boga i zechcemy wypoczywać, aktywizując naszego ducha, to są to właśnie rekolekcje.
Wakacyjne rekolekcje mają nieco inny charakter niż te wielkopostne. Ich uczestnicy wyjeżdżają wspólnie z kapłanem, żeby na czas kilku czy też kilkunastu dni zupełnie odciąć się od własnych codziennych spraw. Spełnienie tych warunków ułatwia kontakt człowieka z Bogiem i wniknięcie we własne wnętrze. Oprócz tradycyjnego plecaka i śpiwora przyda się więc również różaniec i Pismo Święte. Z takim ekwipunkiem można już ruszać w drogę.
Jednak proszę się nie obawiać! Rekolekcje nie polegają na spędzeniu całego urlopu w kościele na modlitwie i poście. Nie trzeba również po ich odbyciu zostać zaraz księdzem bądź siostrą zakonną. Rekolekcje są dla ludzi - różnych ludzi, dla których liczy się coś więcej niż ciało i materia. Każdy znajdzie tu na pewno coś dla siebie.

Bogata oferta

Wakacyjna oferta rekolekcyjna dotyczy wszystkich: od dzieci po ich dziadków i babcie. W każdej diecezji działają zakony, różnorodne stowarzyszenia chrześcijańskie (Ruch Światło- Życie, Odnowa w Duchu Świętym, Pomocnicy Matki Kościoła) czy duszpasterstwa akademickie, które proponują ciekawe formy wypoczynku z Bogiem. Choć tego typu wakacje są tańsze niż wszelkiego rodzaju wczasy, zorganizowane wycieczki i koszty pobytu w kwaterach prywatnych, to pozostaje jeszcze kwestia ceny. Można jednak wybierać. Mniejszy jest bowiem koszt rekolekcji odbywających się blisko miejsca zamieszkania, w specjalnie przystosowanych do tego ośrodkach zakonnych lub diecezjalnych, niż tych, które organizowane są w górach lub nad morzem. Wiele też turnusów jest dofinansowywanych przez organizacje kościelne, jak chociażby Caritas, pragnący zapewnić możliwość letniego wypoczynku dla ponad stu tysięcy najbiedniejszych dzieci.
Rekolekcje dla młodszych dzieci mają charakter wakacji z Bogiem, podczas których większy akcent położony jest na wspólną zabawę. I tu jednak nie brakuje modlitwy oraz okazji do pogłębienia dziecięcej wiary.
Więcej wymaga się już od młodzieży. Konkretna formacja duchowa połączona jest z elementami pracy nie tylko nad swoim wnętrzem, ale również na rzecz wspólnoty. Sprzątanie, pomoc w przygotowywaniu posiłków i wykonywanie innych codziennych obowiązków także kształtują osobowość i charakter człowieka. Program rekolekcji jest również dostosowany do wieku ich uczestników oraz duchowości danej grupy (a bogactwo rodzajów duchowości w Kościele jest ogromne!). Proponuje się zarówno rekolekcje zamknięte (np. ignacjańskie, powołaniowe), jak i rowerowe, obozy wędrowne czy rekolekcje pod żaglami.
W rekolekcjach oazowych mogą z kolei brać udział całe rodziny z dziećmi w różnym wieku. Także dla osób starszych, które mają najczęściej i duchowość, i potrzeby inne niż ludzie młodzi, są organizowane osobne turnusy rekolekcyjne, podobnie jak dla niepełnosprawnych dzieci oraz dorosłych.
Oferta jest naprawdę bogata! Wystarczy tylko troszkę się zainteresować, zapytać swojego księdza proboszcza o możliwości wyjazdu na rekolekcje czy zapoznać się z działalnością duszpasterstwa na swojej uczelni lub z ofertą któregoś z zakonów. I warto znaleźć czas dla siebie, aby napełnić żagle duszy na cały rok oraz czas dla Boga, aby naszej miłości do Niego nie okrył kurz zapomnienia, o którym mówi poeta:
Gdy nietęskna bliskość,
a dni niewidzenia
przestały się dłużyć,
znak to jest, iż miłość
/z twego przyzwolenia/
czas zdołał przykurzyć.
Za dany nam przez Boga czas jesteśmy bowiem odpowiedzialni, a z tego, jak go wykorzystaliśmy, zdamy kiedyś przed Nim sprawę.